Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Astralka

No nie mogę nie skomentować. Twój nick, tytuł i tag "przebudzenie" to niesamowity koktajl tego, czego nienawidzę. Często powtarzam, że słysząc słowo "duchowość" odbezpieczam pistolet. Duchowość (tfu!) jest teraz bardzo modna, więc pewnie coraz więcej takich będzie twórców.

Ale wypada o texcie. Pierwsze trzy strofy zgadzam się, to można odnieść również do nauk duchowych, fałszujących prawdę o człowieku.

A czwarta? Ciebie nie cieszy pieniądz? Bo mnie bardzo tak. Tylko za pieniądze masz swoją duchowość. Piąta o wolności... Głupio wierząc... Nie chce mi się, przejdę do końca. Nie będę patrzył wyżej. Będę patrzył niżej. Nie stworzę esencji, bo ona nie będzie mną, tylko czymś wymyślonym. Jak można stworzyć esencję?

Pozdrawiam.

@Astralka

Ach, a dodatkowo Ty chyba nie komentujesz innych. Dlaczego?

Opublikowano (edytowane)

@Olgierd Jaksztas Bardzo dziękuję za komentarz, każdy punkt widzenia jest dla mnie bardzo cenny. 

Mnie również cieszy pieniądz, jak każdego człowieka na Ziemii... złudnym myślenie, że jest inaczej. Miałam na myśli bezmyślne podążanie za nim. Gdy człowiek nie czuję innego sensu swojego żywota. Gdy ślepo dąży do gromadzenia pieniądza nie zastanawiając się gdzie jego prawdziwe pragnienia - Nie te fałszywe, która są wpajane od dziecka. 

Esencja Twojego życia to w moim rozumieniu Twoja własna indywidualność - i podążanie jej ścieżka. Mylona jest z osobowością, która została nam narzucona już po narodzinach. Otrzymaliśmy imię, status w społeczeństwie... Wytworzyliśmy fałszywe reakcje na różne zdarzenia - te pasujące do naszej osobowości. 

Esencja w moim rozumieniu jest tym co wypływa prosto z nas samych... Nie jest definiowana płcią, kolorem skóry czy miejscem urodzenia. 

P.S.

Nie uważasz, że najbardziej człowieka irytuje, zniechęca to co nieznane? Lub to czego nie można pojąć logicznym rozumowaniem? 

 

Otwarta głową to świętość

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Uściski

Edytowane przez Astralka (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Astralka

Zgadzam się z tym, co piszesz o esencji, ale w takim razie trochę niefortunne jest powiedzenie "stwórz esencję". 

A mnie irytuje to, co doskonale znam, jako zgred zresztą, bo sam popełniłem parę textów wpisujących się w szeroko pojętą duchowość, błądziłem tu i tam. 

Ty, nie komentując innych textów, wpisujesz się w metodę pożeraczy dusz, nauczycieli i trenerów duchowych, którzy na przykład zapraszają kogo popadnie do znajomych na fb, po czym wyłączają obserwowanie. Zawsze ktoś się złowi.

Opublikowano (edytowane)

@Olgierd Jaksztas

Totalnie się zgadzam! Przeogromnie dziękuję, za tą wskazówkę! 

Stwórz esencję... To totalnie bezsensu, gdyż właśnie chodziło mi o to by powrócić do tego co ukryte... A nie tworzyć coś nowego. 

Bawi mnie teraz to wszystko... To jak z dnia na dzień człowiek uczy się czegoś nowego tym samym kształtując perspektywę... 

To co napisałeś o pozeraczy dusz...  W tym przypadku tak to nie wygląda, ponieważ założyłam profil niedawno, w tym samym czasie założyłam profil na twojewiersze.pl i tam się udzielałam regularnie. 

Jednak można to przypisać do mojego życia towarzyskiego... Które tak właśnie wygląda. Tyle czasu próbowałam to rozszyfrować. Myślę, że nie jesteś w stanie sobie wyobrazić jak bardzo otworzyłeś mi oczy. 

Przyogromne dzięki! 

Edytowane przez Astralka (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dla mnie esencja życia to Bóg zatem raczej nie można go stworzyć. To On wszystko stwarza. Można się w Niego przemienić lub do Niego upodobnić.

Ja jestem chrześcijaninem ewangelicznym stąd takie podejście.

Ja bym raczej powiedział wewnątrz siebie. Wyżej to tylko materia kosmosu.

Wbrew pozorom ma to duże znaczenie i wiele może w życiu zmienić.

  • 1 rok później...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Podoba mi się wiersz i zakończenie. Otwórz oczy i spójrz wyżej, odczytuję jako skierowanie swojej uwagi w innym kierunku lub poszukiwanie kierunku właściwego. Próbę zmiany swojej może bardzo schematycznej egzystencji na ciekawszą. Przyjrzenie się sobie bliżej, żeby być w zgodzie z własną osobowością czy sumieniem, każdy to nazywa inaczej. generalnie chodzi o to, żeby nie bać się rankiem po obudzeniu, spojrzeć w lustro.

 

Pozdrawiam Adam

Otrzymując kasę za usługę w którą wkłada się swoją duszę, mamy pierwiastek duchowości w zanadrzu, a nie w cieniu.

Jesteśmy potrzebni innym, udzielamy im koniecznej, to trudno żeby to robić za free, oczywiście ważne w tym jest zachowanie równowagi, żeby pieniądz nie dyktował warunków a to już jest trudne.

 

Pozdrawiam Adam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Manek zazdroszczę wirtuozerii słowa, a temat też dobry jak każdy liczy się to, jak to się napisze Z pozdrowieniami kredens
    • Znów leżę w samotności Nikt mnie nie zostawił, on wciąż jest blisko Ale ja myślę o swojej przeszłości Patrzę na kochanka, rękę trzymam nisko   Dotykam jego dłoni, trzymam ją bezpiecznie Wcześniej tak nie było, kiedyś tego nie miałem Dotyk, miłość , ciepło , zgoda, zaufanie To było czymś czego zawsze chciałem   W przeszłości jedyne co dostawałem Dotyk bez zgody, ciepło prawie nie istniejące Teraz tak wiele dostaje, nigdy się tego nie spodziewałem Nareszcie powstają, moje granice tak przyciągające   Siadam do pionu własne ramiona trzymam Mój piękny wstaje, spogląda na mnie znajomo "Czy coś się stało?"pytanie zadaje, obietnicy dotrzymam "Znów uzależnienie..." Mówię, pozostając nieruchomo   Dłoń czuje na karku, "Nie martw się mój drogi..." Wzrok podnoszę na chłopaka wiedząc co to znaczy "Przepraszam...." Odpowiadam, pocierając dłonią o nogi Całuje mój policzek, wiem że nikt tego dobrze nie przetłumaczy   Obejmuje delikatnie chłopca mego Cichym głosem się zwracam " czy tutaj mogę?" "Pewnie" słyszę po chwili, jest w tym coś intymnego Przysuwam się bliżej niego , spoglądam na podłogę   Jego palce z moimi się splatają Drugą dłonią własnego uda dotykam On mi daje pewności, moje własne ruchy pytają Powoli, ostrożnie na własne pozwolenie czekam   Gdy już je dostanę, moja własna ręką wyżej zawędruje Zacznę lekko, delikatnie on mi odwagi dodaje Dłoń chłopca mego ścisne, mocniej ją przytrzymuje Walczę z samym sobą, myślę o tym co właśnie dostaje   Po chwili zatrzymuje, rady już nie daje "Przepraszam..." Mówię ze szklanymi oczami "Nie martw się piękny..." Trzymać mnie nie przestaje Łzy kąpią po twarzy, nie radze sobie z własnymi potrzebami   Mój chłopiec mnie tuli, w jego objęciach zostaje Dłoń trzymam wciąż mocno, nie puszczam nawet na chwilę Kochanek wstaje, drugą swą dłoń mi podaje Czeka aż wstanie mówiąc że moment mu umilę   Idę z nim w stronę kuchni, ręki nie puszczam Myje swą dłoń, on czarną herbatę parzy Daje mi kubek, już widzę ile dla niego oznaczam Robi co ja kiedyś, wiem jaką miłością mnie darzy   "Kocham cię mocno..." Mówię przez łzy ostatnie "Ja ciebie też." Mój chłopiec odpowiada Całuje mnie on w policzek delikatnie Czułość, piękną przeszłość nam zapowiada
    • Jak pokonać i zwalczyć Ten kryzys zaufania do ludzi Porządne tąpnięcie wiary Ale ja ich rozumiem Wszak lepiej jest przyjaźnić się --   -- Z ludźmi pełnosprawnymi Bez problemów zdrowotnych Żyć, łudząc się, że są „idealni” Przecież to nie wstyd pokazać się Z nimi na ulicy.   Nikt nie będzie wytykał ich palcami. Ich mleko jest bielsze I słodsze niż miód Wielokwiatowy i różnokolorowy Zbierany w pocie czoła przez pszczoły.   Nie oczekuję od ciebie Że zmienisz zdanie Przecież masz klapki na oczach Z fascynacją wpatrujesz się W ludzi pełnosprawnych.   Warszawa, 9.05.2025          
    • @Marek.zak1 Marku żeby kontynuować trzeba też przypomnieć co było wcześniej, dziękuję za Twoje słowa.
    • W duchu Pana Tadeusza, a przypominam sobie podobne wiersze z Beja. Z przyjemnością czytam, bo czuć autentyczną miłość do tego, co tam zostało. Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...