O nic nie pytam

[Janusz Józef Adamczyk]

przymykam oczy

w jeziorze duszy mej - Ty

nie pytam dlaczego

życie samo toczy się

niedawno wróciłem

wyruszam znów

 

krzyk białych mew

nad Waterloo

szalony wiatr

porywa złociste liście klonu

na torach połamane drzewa

wstrzymano ruch

 

pierwszy dzień

pierwszy sen

a w nim - płacząca Ty

napisałem kilka słów

wprost ze snu

wybacz - chyba obudziłem Cię

 

wracam już

o nic nie pytam

jest moc i piękno Prawdy

przenikające czas

są życia-strumienie

Miłość - nurtem ich jest

 

są złote myśli

przykazania i reguły

bez nich

dziwny byłby świat

bez Miłości

dusza straciłaby blask

 

Janusz Józef Adamczyk, Londyn 2021/2022

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Janusz Józef Adamczyk

 

Najwymowniejsze są pytania bez odpowiedzi.

 

Kobieta: - Kochasz mnie?
Mężczyzna: Przytulił ja mocno i delikatnie pocałował w usta.

 

Pozdrawiam!

[Janusz Józef Adamczyk]

Dzień dobry!

To fakt! Liczą się czyny! Ale pobudzanie do refleksji, moim zadaniem, też ma sens; nie od razu przechodzimy do czynów.

Pozdrawiam

[wciornosci]

Och, jest czułość i melancholia, tym mnie łatwo kupić:)

 

Przyczepię się tylko, że jeśli myślimy o piosence, trudno będzie dopasować melodię do tak nieregularnego rytmu. Chyba, że tekst powstał do jakieś melodii?

[Janusz Józef Adamczyk]

@wciornosci Witam! Wiersz ten - "O nic nie pytam" - został pięknie zaśpiewany we wrześniu ub. r. przez studenta warszawskiej uczelni muzycznej - Mateusza Kulczyńskiego. Mateuszowi przesłałem tekst, a on napisał muzykę i do niej zaśpiewał.

Pozdrawiam i życzę Błogosławionych Świat.

[wciornosci]

@Janusz Józef Adamczyk Super! Chciałbym to usłyszeć!

 

Również pozdrawiam i życzę spokojnych świąt!