Inne spojrzenie, część 106

[Corleone 11]

                                        - moim Paniom 

 

                              Bella

 

   - Pozwoliłam mu się prowadzić...  to znaczy Milowi. Claro, oczywiście: prowadziło mnie także moje pożądanie. Pragnienie, by go posiąść. Pomijając już ponad trzy stulecia przerwy od wieku szesnastego do dwudziestego, ostatni raz kochałam się z nim owej nocy, gdy wyruszył na tę swoją przeklętą wyprawę. Upartek! Gdyby mnie wtedy posłuchał... Wszystko byłoby inaczej, wszystko! Przepłakałam przezeń tyle czasu... moje serce, dusza i ja sama... Ma tę samą co wtedy chłopięcą niewinność, połączoną z... hm... samczością. To chyba najbardziej właściwe słowo. Obdarzać czułością, pieścić i brać. Zdobyć i pożreć. Powoli. Stopniowo. Kawałek po kawałku. Wiem coś o tym, bo i ja taką jestem. 

   Usiadłam na mchu, udając zamyśloną i nieobecną, gdy tymczasem chłonęłam jego pożądanie i poddawałam się swojemu. Trawiły mnie jak żar, od wewnątrz. Aż chciałam krzyczeć! Jak to dobrze, że ten mech e tal macio, jest taki miękki. Mam delikatną skórę... Chociaż, gdyby chciał mnie wziąć opartą o drzewo, nie szukałabym któregoś z gładką korą... 

 

                              Mil 

 

   - Ciekawe, które z nas bardziej prowadziło: Ona czy ja? Które z nas bardziej chciało, pożądało i pragnęło? Chyba jednak Bella bardziej. Jest taka południowa. Pełna słońca i tej swojej żywiołowości. Aczkolwiek, gdy coś robi, koncentruje się na tym bez reszty. Całą swoją uwagę. Perfekcjonistka. Zupełnie jak ja podczas pisania. 

   Usiadła, wybrawszy wolny od paproci i innych leśnych roślinek fragment polany. Wybrała ostatni moment, Jej Obecność doprowadza już nie tylko uczucia, ale i duszę do wrzenia. Tak to jest, gdy kobieta łączy w sobie duchowe piękno, łagodność, delikatność i wrażliwość z niesamowicie boskim ciałem. Oh, Ona to wie! Dlatego jest właśnie taką. 

   Zmuszałem się, by jak najwolniej rozpinać guziki Jej białej koszuli. Te Jej anielskie piersi jako pierwsze domagały się uwolnienia... 

 

                              Soa 

 

   Od razu spodobał mi się ów Starszy. Po trosze dlatego, iż istotnie był ode mnie starszy, miał jakieś czterdzieści lat. Może trochę więcej. Niewysoki, ale dobrze zbudowany. Twarz spokojna, poważna, kontrastująca z iskierkami radości w oczach. Ciemne włosy i starannie przystrzyżona broda, poprzetykana tu i ówdzie nitkami siwizny. Silne ramiona i nogi. Powaga i władczość widoczne w sposobie poruszania się i w gestach. No i w mowie.

   Gdy zaproponował spacer, wiedziałam, że nie odmówię. Cokolwiek wydarzy się później. Zresztą, co miałoby się wydarzyć? Znam mężczyzn. A ten, jak czuję, jest uczciwym i pozytywnym. Gdyby tak nie było, czy książę nazwałby go dobrym i wiernym? Czy, obiektywnie rzecz biorąc, trzymałby go na wysokim stanowisku tak blisko siebie i księżnej? 

Cdn. 

 

   Voorhout, 10.03.2023

 

   

 

   

 

 

   

[Corleone 11]

   Ago

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, dzięki wielkie za odwiedziny i uznanie. Tradycyjnie poproszę o komentarz. 

   Dobrej Soboty . 

[Somalija]

@Corleone 11 Widzę, że chcesz się mnie pozbyć...

[Corleone 11]

@Somalija

   Ago

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

: przecież, powieściowo, wolisz od Mila Starszego Nad Książęcą Służbą. Na stanowisku, dostojnego i ustosunkowanego. I bardziej przystojnego niż Mil, pragnący wskrzesić przeszłość...  

   Zaraz, zaraz. A może jest to Twoja siostrzana sugestia dla brata-autora, aby Mil na powrót zajął się Soą?? 

Edytowane 11 Marca 2023 przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)

[Somalija]

@Corleone 11 Spróbuj oświadczyć Mila, Soi po tym, jak przeżył uniesienia z Bellą. Poznasz wówczas odczucia śmiertelniczki

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Corleone 11]

@Somalija

   Przecież Mil zna odczucia śmiertelniczek. Wcześniej nie skąpił sobie kobiet, o czym powieść dyskretnie milczy. Przynajmniej aż do teraz

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... 

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Corleone 11drapiący drapieżnik 

@Corleone 11miało 

[Corleone 11]

@Wiesław J.K.

   

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. Wiesławie, drapieżniki drapią i nie tylko. A jak chcą i zdobędą, to można rzec, że mają.

   Dzięki bardzo za odwiedziny, czytanie oraz komentarz. Miło mi wielce . 

   Serdeczne pozdrowienia.