Zmarnowana Zatoka

[JuliaKoszal]

Nieskończone szczęście
oprócz niewyraźnych dni
gdy tkwimy rozdarci
zatoką koszmarów
oprócz obiecanych nocy
porwanych przez złudzenie piękna
nieskończona namiętność
oprócz zgasłych poranków
gdy nie istniejesz
oprócz ostygłych wieczorów
gdy pływasz ze zmorą
zabawiając cyniczne koszmary
nieskończony spokój
oprócz burzowego południa
gdy topisz nasze marzenia
zwiedziony sennym widmem
oprócz obojętnej północy
gdy śnimy o szafirowych wodach
niszczących dziecinną fantazję
o nieskończonej przyszłości

[Natuskaa]

To mi wygląda na linię, co prawda biegnącą ku nieskończoności, ale jednak przerywaną. Przerywaną na tak długich odległościach, że zostają z niej tylko kropki. Kropki biegnące ku nieskończoności. ale jednak. Zastanawiające.

 

Pozdrawiam :)

 

[JuliaKoszal]

@Natuskaa

Intrygująca odpowiedź, bardzo mnie zafascynowała!

 

Również pozdrawiam! :)