Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Afera biurowa

Adriana Gawrysiak
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Adriana Gawrysiak

Adriana Gawrysiak

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

Kalkulator dziś wyliczył, że na koncie jest deficyt.

Teraz w biurze trwa debata, jak by dziurę tę załatać.

 

Zszywacz sprawy się wystraszył i się w biurku biedak zaszył.

Tusz zaś szybko zdecydował: ‘sprawę trzeba zatuszować’.

Wtem nożyczki się wcinają, budżetowych cięć żądają.

Klej zaś myśli się uczepił, że on dziurę sam zalepi.

Gumka myszka pomóc chciała, lecz zestresowana cała,

Problem zamiast ów odkręcić, wymazała go z pamięci.

Krzesło tylko chciało wiedzieć, czy ktoś za to pójdzie siedzieć.

Dziurkacz myśli ‘moja wina, dziury przecież ja wycinam,

Może i tę ja zrobiłem, toż kłopotu narobiłem!’

 

I tak skandal się ten toczył, aż komputer w akcję wkroczył,

Popodliczał wnet rubryki  i …. na darmo były krzyki.

W kasie, bowiem, jak obliczył, jest nadwyżka, nie deficyt!!!

 

Autor: Adriana Gawrysiak

17
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

a gdy w kasie  superata to afera z końca świata

 jakiś dochód chyba dziki straszą wściekli urzędnicy

 

lewy dochód, pranie kasy fiskus zaraz wytłumaczył

ZUS jak zwykle tęga głowa superatę ozusował

emerycka chorobowa wypadkowa i rentowa

już na kupki porozdzielał w kasie pustą zieje teraz

w biurze smutek się rozścielił no bo premie diabli wzięli

 

morał stwierdził z miną szczerą: bilans musi wyjść na zero!

każdy wie: że przykra strata - gorsza od niej superata

:)  

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      Oddech miłości

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Migrena  Wiesz co? Jesteś jak Niccolò Paganini. Według legendy, podczas jednego z występów pękły mu trzy struny, ale dokończył koncert, grając jedynie na pozostałej czwartej strunie.  Ty grasz na tej jednej, najcieńszej strunie skrzypiec - której ludzie dali imię E
    • Nata_Kruk
      Nie_moc

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      @violetta... @Natuskaa... @klaks... @Jacek_Suchowicz... dziękuję Wam.   @tetu... pobądźmy przez chwilkę obie.. taką zbłąkaną 'ćemką'... :) Dziękuję za miłe słowa o treści.   @andrew.... tak, to piękna "znajomość"... :) .. październik w ogrodzie potrafi zauroczyć.. i już prawie chciałam powielić tytuł, ale zrezygnowałam na.. nie_moc.. bo przecież w przyrodzie jest moc ogromna, do 'zmartwychwstania' właśnie. Dziękuję Ci.   @Annna2... dziękuję za.. klimatycznie... :)   @Łukasz Wiesław Jasiński... cieszę się, że obrazowo wyszło, a ten 'zgrzycik'.. pomyślę, może coś zmienię, może... Dziękuję za wejście.   @Alicja_Wysocka... Ala, uśmiecham się do Ciebie "czarodziejko słów"... :) za taki odbiór. Ja, ogrodu nie mam, ale znajomi jedni i drudzy tak i bywam od czasu do czasu u nich, i mącą mi obrazy w głowie, że napatrzeć się nie można... Prawda, ogród wymaga dużo pracy, żeby wyglądał.. bez przepychu, ale schludnie. Dzięki za dobre słowa... :)   Drodzy Goście... zostawiam dla Was jesienne, słoneczne pozdrowienie.    
    • Łukasz Wiesław Jasiński
      Koślawe szczęście

      Przez Łukasz Wiesław Jasiński · Opublikowano

      A proszę bardzo...   Łukasz Jasiński 
    • Alicja_Wysocka
      Nie_moc

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Nata_KrukCóż za chwila zapatrzona. Upięłaś ją finezyjnie w zwrotki. Widziałam ją wczoraj przed snem i zabrałam ze sobą, a dzisiaj znowu jest. Mój tato, bardzo dbał o ogród. Lubiłam wieczorem tam zaglądać, kiedy wszystko odżywione wodą pachniało jak zieleń i życie.  Ogród oczywiście jest nadal, ale już nie ma w nim tego samego serca, troski i starań. Tylko trawa i drzewa, a teraz ostatnie jabłka żyją jeszcze ja drzewie. Dziękuję, Czarodziejko :)
    • Kwiatuszek
      Śmiech mew

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Tectosmith W poezji jak w życiu, raz wesoło, raz melancholijnie. W sumie to nasze uczucia pływają jak te fale, raz lekko, raz burzliwie. Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...