Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@walvit Bardzo dziękuję za odwiedziny i komentarz! :)

A kontynuując myśl w wierszu - może nie będę życzyć...

Prześlę za to ciepłe i szczere świąteczne pozdrowienia!

Edytowane przez Cor-et-anima (wyświetl historię edycji)
  • Gizel-la zmienił(a) tytuł na Życzę (nie życzę)
Opublikowano

@sowa ostatnia zwrotka kuleje

myślę nad nią cały czas

dzięki za odwiedziny:)

@Annietak, masz rację

tylko że ja dla odmiany chciałaby zachować sens tej zwrotki

a zmienić słowa

dziękuję za podsumowanie

@bazyl_prostdziękuję za komentarz

choć obawiam się

że nie dotyczy tego wiersza

 

Opublikowano

Słyszałam komentarz księdza, że laicyzacja Bożego Narodzenia to za mało powiedziane. Boże Narodzenie uległo pełnej komercjalizacji. Trudno o głębię życzeń, gdy chodzi o zwykłą sprzedaż. Pozdrawiam świątecznie. Bb

Opublikowano

@Leszczym rangę świąt i przeżywania nadajemy sobie sami.

To samo z życzeniami. Wysyłam  dedykowane i "głębsze:, a inne na odczepnego. Trudno o uogólnienie. 

Nie chciało mi się iść na Pasterkę, zminimalizowałam prezenty, ale ubrałam choinkę i wzruszył mnie osamotniony mężczyzna, którego zaprosiliśmy na wspólną wigilię.

Pusty talerz został wykorzystany. 

W dzieciństwie brnęłam w śniegu w gwiazdą. Dziś dzieci walą w drzwi na halloween. Nie ma sensu w zawracanie kijem Wisły. Czy jest źle, niech każdy oceni własną miarą. bb

Opublikowano

@beta_b niestety...chyba w każdej dziedzinie zycia komercjalizacja wypiera jakąkolwiek ideę. Cóż, "pieniądz rządzi światem". Im dłużej żyję, tym bardziej przekonuje mnie to stwierdzenie. Dziekuje za czytanie:)

@Leszczym stałość/ stabilność...nie ma jej teraz nigdzie...dlatego tak ważna jest ta własna, jedyna :). Dziękuję za ślad pod wierszem:). 

Opublikowano

Nie lubię Świąt Bożego Narodzenia bardzo mnie one przytłaczają 

Ociekał od stołu i sztucznej serdeczności 

Wolę w ciszy pomyśleć 

Serdeczności

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano (edytowane)

@Gosława mam podobnie,

ale wiem, że w przyszłości te święta będą naprawdę smutne

najbliżsi - odejdą

pozostanę tylko wspomnienia wspólnych świątecznych spotkań

dziękuję za słówko! :)

@sowadzięki za sugestię - fajnie wyszło! :)

Na ostatnią zwrotkę miałam pewien pomysł, tylko pojawił się problem z ubraniem tego w słowa.

Po raz kolejny poprawiłam :)

Tym razem z jednej wyszły dwie.

 

Edytowane przez Cor-et-anima (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@sowa "I nieco mniej sztywna i dostojno - mesjanistyczna forma."

Ta "chojna" - to wręcz odlotowo, powiedziałabym :)))

O, teraz zainspirowałeś mnie!

Może napiszę drugą wersję. 

Np. w stylu a'la Miron B ? ;)

 

Opublikowano

@Radosław Witaj!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za komentarz! 

W takim razie zapraszam do wymyślania ostatniej zwrotki!

Co poeta, to pomysł 

Będzie kolorowo i ciekawie. Zwrotki mogą być przedziwne, oby tylko chociaż trochę w temacie 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym Zgoda!  :)
    • @Annna2Zafascynował mnie Twój wiersz, taki prosty problem z butami stał się początkiem głębokich rozważań egzystencjalnych, jak przemijanie, konsumpcjonizm, bunt. Świetny  kontrast między prostą usterką a wizją pogrzebu, potem radosnego zmartwychwsztania zrobił ogromne wrażenie, A zawołanie "A szewca nie ma, ech" to genialne podsumowanie naszych czasów. Bardzo lubię też czarny humor, tu pozwala oswoić się ze śmiercią.  To znakomity wiersz - zmusza do refleksji, pulsuje emocjami. 
    • jeśli cię facet ubiera to będzie potem rozbierał, bez zobowiązań i straty weź czekoladki i kwiaty.
    • Jesteś w moim sercu i w mojej pamięci    Pamiętam nasze dni i nasze noce    Kiedy byliśmy razem, było zawsze słońce    Radość bycia z tobą była wielka    Miłość miała kolor czerwonej róży    Nasze serca to płomienie miłości    Ty byłaś  kwiatem, a ja tylko wazonem    Kolory życia były różne, ale zawsze otulała nas miłość    Nasz codzienny rytm był jak pomidory malinowe, sama słodycz    Pewnego wieczoru odeszłaś    , moje serce tonęło we łzach    Mówię żegnaj, mówię do zobaczenia                                                                                                             Lovej . 2025-08-05               Inspiracje.  Wspomnienie
    • Codzień o poranku siadasz ze mną przy stole. Pijemy czarną kawę — wiesz, że bez cukru wolę.   Potem szepczesz do ucha kilka słów bardzo miłych. Patrzymy sobie w oczy, żeby tak się spełniły.   Lecz one topią się w kawie, która już całkiem zimna. Lekko muskam w niej usta… Może posłodzić powinnam?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...