Aleksyka

[Marcin Sztelak]

Z braku znaczeń rozbijamy latarnie,

zepsute od niepamiętnych lat

w wózku spacerowym.

Zresztą czy istniał wtedy świat

wciąż wzbudza uzasadnione wątpliwości.

 

Niby to potwierdzone przez metryki,

ale papier zniesie oszustwo,

szczególnie gdy ręka wprawna

i odpowiednie oświetlenie.

 

W tej sytuacji pozostaje gaworzenie,

przecież co było na początku,

więc przez noc się niesie wesołe:

ga, ga, ga, gul, gul, gul

i dalej w ten sam deseń.

 

To chyba dostateczne wyjaśnia

tytuł oraz marną puntę.