Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Gdybyś pisał o konkretnym Hindusie i nazwał go po imieniu, nie widziałbym problemu, ale w obecnej formie to dość ksenofobiczne i obraźliwe. Równie dobrze można by napisać, że Polacy to lenie i złodzieje.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oj przekręcasz kolego moje słowa. Teraz tam coś innego pisze, ale Twoja pierwsza odpowiedź była taka:

 

Jeśli Hindusi piją, to nie ma słowa na to, co się dzieje w Polsce.

 

(Można sobie w historii edycji sprawdzić)

 

Na co Ci odpowiedziałem:

 

chleją, doją, żłopią, leją w gardło, wlewają za kołnierz, ...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

byłby właściwie niezły temat na wiersz. Pomyślę nad tym. Taki denaturat, albo jakieś inne tańsze wino, to fajna rzecz.  

 

Wyjaśniam wypowiedź:

Była to żartobliwa odpowiedź na Twoje pytanie, co się dzieje w Polsce.

Specjalnie dodałem jeszcze do tego dwa razy uśmiech, żeby było wiadomo, że jest to pisane z przymrużeniem oka.

 

Nie rozumiem więc Twojej obecnej reakcji.

Dla informacji, mam przyjaciół w Indiach a także i w innych częściach świata. Prosiłbym więc, żeby mnie tutaj o ksenofobię i tym podobne nie posądzano.

 

 

Edytowane przez Manek (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Manek Piszesz, że byłeś w Indiach, a skoro tak to pewnie kogoś tam poznałeś, może nawet zawarłeś z kimś przyjaźń, a skoro tak powinieneś wspomnieć w limeryku o znanym przypadku, a nie ogólnikowo o całym narodzie („O Hindusie”) liczącym ponad miliard trzysta milionów mieszkańców, w którym akurat spożycie alkoholu na głowę jest mniejsze niż w Polsce.

 

Czy byłeś kiedyś u jakiejś zwykłej hinduskiej rodziny w domu, widziałeś jak tam „chleją”? A może zaprosiłeś kiedyś Hindusa do siebie i zaproponowałeś mu drinka? Albo obchodziłeś święto Diwali i przekonałeś się naocznie jak Hindusi padają pod stół, gęściej niż na polskim weselu?

 

Poznawanie obyczajów kraju o bogatej kulturze i tradycjach z ulicznych witryn i straganów, gdzie zdesperowani ludzie starają się sprzedać cokolwiek turystom to nie jest moim zdaniem najlepszy sposób, żeby taki cel osiągnąć.

 

Gdybym przetłumaczył ten wiersz i pokazał swojemu sąsiadowi, który przez czysty przypadek jest właśnie Hindusem, uznałby go za tendencyjny i obraźliwy — to miałem na myśli w swoim komentarzu.

 

Pozdrawiam serdecznie i mam nadzieję, że standard Twojej poezji wkrótce się podniesie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@staszeko Tak jak już tłumaczyłem, mój komentarz odnośnie chlania itp. był zwrócony w stronę Polaków a nie Hindusów. Proszę mi nie wmawiać czegoś, czego nie powiedziałem, bo to jest nieuczciwe. Tak samo nie w porządku jest wzmianka o mojej poezji. Jest nie na miejscu i odbieram ją jako próbę zniewagi.

 

A co do Indii, to żyłem tam przez rok czasu. Tak, byłem u rodzin, żyłem z nimi przez pewien czas. Nie mieszkałem w bogatych hotelach, nie jeździłem pierwszą klasą, ani nawet drugą, jadłem to co je przeciętny Hindus. Widziałem slumsy, ludzi śpiących dziesiątkami na ulicy, kaleków, żebraków, doszczętnie spaloną wieś, głód i smród. Ale widziałem także wiele pięknych rzeczy, wiele się tam nauczyłem i kocham ten kraj.

Alkohol w Indiach nie jest tak popularny jak w Europie, dlatego wychodzi średnia na głowę przy tylu milionach tak nisko. Mimo wszystko w niektórych kręgach alkoholizm jest socjalnym problemem.

Widziałem ludzi pijanych leżących w rowie, widziałem speluny w ciemnych ulicach, widziałem tani alkohol sprzedawany w plastikowych woreczkach i nieraz mnie Hindusi chcieli zaprosić na drinka.

 

Przyjmij to proszę do wiadomości i nie oceniaj pochopnie człowieka, którego nie znasz.

Na przyszłość polecam się przygotować na temat trochę skrupulatniej, jeśli się chce dyskutować.

 

Obojętnie jaka będzie Twoja następna odpowiedź, ja z mojej strony rozmowę zamykam. Więcej się już tutaj wypowiadać nie będę.

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Tak, uważam że są ważne. I wcale nigdzie nie jest powiedziane, że to muszą być takie od razu i zawsze chwile najzdrowsze. Oczywiście lepiej jak są zdrowe, ale fajne chwile i odrobinę niezdrowe też są w cenie, zawsze były i być może nawet bardziej :)
    • Między zaułkami duszy znalazłaś dla siebie miejsce i nic siłą Cię nie ruszy  Znając każdy mój zakątek,  wszystkie piętra, zmartwień, myśli  Krzyczysz z całych piersi i czekasz aż echo wybrzmi    Po omacku, zagubiony, trafiłem na twoją rękę  Z lękiem, że Cię stracę trzymam mocno  Jak tylko potrafię  Choćby zgasło słońce i zabrali nam powietrze  Ciemną nocą rozniecimy żar na lepsze  Dni, wieczory i poranki    Wiedząc, że nikomu winny nic nie jestem Zmieniam los swój prostym gestem  Wyławiam echo znajomego hałasu  Tak słodkiego dla mnie i gorzkiego  Jak owoc impasu    Ciepły głos, choć tak bliski jeszcze niedawno  Dziś tak jest daleko  I słyszę ledwo, jak jego dźwięk odbija się  po kamienicach duszy  Smutne , samotne echo  Kto ma je usłyszeć  Kto nastawi uszy  Odkrzyczy z nadzieją, że krzyk ten wykruszy  Mury , łańcuchy i nasze kajdany    Smutne, samotne credo Opuszczone wyznanie wiary  Czy jest ktoś, kto powie, jak bardzo niechciany  Może czuć się stary but bez pary    Czy jego stracie bez miary  Ktoś poradzi ?     Więc wszystkiego tu pełno, tylko Ciebie tu brak  Bez Ciebie nie mam już celu, jak statek bez morza  Opuszczony wrak    I dość mi już tego błądzenia  Od dawna jestem w twoim polu rażenia  Dalej mam oparzenia po Twoim dotyku Bez chwili wytchnienia w doznań Bałtyku  Promyku nadziei    Słodkie są dla mnie moje rany  Lecz nie dam się zranić  Nie zatracę miary  Sama odszyfruj mi swoje zamiary  Bo gubię się w Tobie, jak żeglarz bez mapy  Nudzą mnie puste atrapy A ty wśród nich, jak bunt bez utraty Harmonii Jak ogień, który nie parzy, lecz koi i grzeje  Więc w ciszy sie śmieje, skręcając w kolejną aleję  Swojej świadomości, czekając twojej wiadomości    A ty ,niemy aniele , nieś echo w swoim ciele  Mając nadzieję że dotrze w zaułki duszy   
    • @violetta A mój drugi Tomik Poezji polubisz-:)Właśnie widzę w Zapowiedziach…mój zielony kolor okładki…i cieszę się bardzo-:) @Alicja_Wysocka „ Na krańcach klawiatury” być może jesteśmy ( tego nie wie nikt)a jednak czujemy ..pisząc gupimy i znajdujemy aby znowu zgubić na chwilę ( wierzymy) pióra…i ten Twój wiersz ..moja zapowiedż drugiego Tomiku ach

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ..wzruszyłam się.Może to tylko deszcz…
    • myślenie mi dokucza bo zapomniałem o czym zapomniałem   mój cień się śmieje wiatr chyba też bawi ich to   żona głowę meczy wmawia mi że sie starzeje   a ja tak po ludzku po prostu o czymś zapomniałem   ale to odnajdę pokaże im że to wypadkowa   swój cień podepczę wiatr przegonie się uśmiechnę
    • @violettaOch, Violka, a mnie deszczyk ubiera we wzruszenia i rozbiera do gołosłowia - to jest na chwilę pisania Mistrz Magii. Pozdrawiam :)   @Bożena De-Tre Bożenko, jak pięknie to opisałaś - parasol, ławka, i deszcz, który rozrzuca pióra z dłoni... To już sama poezja. Dziękuję Ci za tak obrazowe, ciepłe słowa. Deszcz we Wrocławiu musiał się wzruszyć razem z Tobą :)  Ukłony! @lena2_, dziękuję
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...