Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Arsis Nie, to gdy kogoś podrywasz a on Ci mówi ,,nie"... Kiedyś pisałam do Ciebie, a Ty mnie ignorowałeś i to też był kosz, pamiętasz?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@violetta Mi się już nie chce ... ale gratuluję, tylko bądź mądra, bo mężczyźni lubią mieć w domu robota kuchenno-sypialnego...

Opublikowano

@Somalija zatem możemy się pochwalić wielką kolekcją wiklinowych koszy, nic tylko otwierać interes... a tak a propos, u mnie nie ma nic do podrywania, albowiem nie jestem typem sportowca, taki trochę ze mnie wojak szwejk, który był idiotą, albo udawał idiotę, nikt tego nie wie...

Opublikowano

@Somalija Esencjonalna końcówka. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nadzieja zaznania szczęścia - jakby to było w stanie wynagrodzić wszelkie nieszczęścia. Ale jest to jakaś strategia zachowania zdrowych zmysłów. 

 

Wiersz wielopłaszczyznowy. Cóż, sama w tytule dałaś sobie za niego trzy gwiazdki - myślę, że mogłaś być mniej skromna :D

Opublikowano (edytowane)

Nie masz fejsa?

 

Wielka szkoda, bo w takim razie się nie spotkamy, a już miałem płonną nadzieję poznać autorkę tak cudownych wierszy…

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Cóż pozostało? Oddychać i liczyć na szansę, że los jednego dnia uśmiechnie się łaskawie…

 

 

Edytowane przez Kapistrat Niewiadomski
Minor change. (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Maciek.J dzięki
    • @Berenika97  to taki czas, taki czas jest. Będzie lepiej Berenika. Trzymaj się.
    • @Robert Witold Gorzkowski To niezwykła historia – i jeszcze piękniejsza dlatego, że nie poszedłeś utartą ścieżką akademicką, tylko zbudowałeś coś własnego. Wiesz, co jest w tym najpiękniejsze? Że wybrałeś swoją drogę do historii – nie przez sale wykładowe, ale przez artefakty, przedmioty, rzeczy które ludzie trzymali w rękach. I że dzięki temu stworzyłeś coś, czego akademia przez 200 lat nie potrafiła. Czterdzieści lat benedyktyńskiej pracy, unikalna kolekcja, książka która wypełnia 200-letnią lukę – to osiągnięcie, któremu może pozazdrościć niejeden profesor z tytułami. Szczególnie podoba mi się moment, gdy prof. Epsztein podszedł do Ciebie z dedykacją i prośbą o uwagi. To chyba najpiękniejsze uznanie – gdy autorytet naukowy traktuje Cię jak równego sobie, nie patrząc na formalności. Ten moment z kongresem – to już nie nagroda, to koronacja. Szacunek w oczach historyków mówi więcej niż dyplom. Historia potrzebuje takich ludzi jak Ty – pasjonatów, którzy nie tylko kochają przeszłość, ale mają cierpliwość i determinację, by ją dokumentować. I jeszcze jedno: Sienkiewicz w trzeciej klasie, Quo Vadis na początek – no tak, to się musiało tak skończyć :) Gratulacje za całą tę drogę i szacunek! Natomiast moje zadanie jest inne - sprawić, aby dzieci i młodzież pokochali historię. Nieraz mi się udaje, gdy w plebiscycie na najfajniejszy przedmiot (po w-fie), na drugim miejscu jest historia. I to był mój największy sukces. Pozdrawiam:)
    • @Nata_Kruk Mam taki cykl przemyśleń i zdaję sobie sprawę, że to męczące, ale w końcu pewnie mi przejdzie na jakiś czas:) no, ale cóż świat się trochę rozpada, trochę bliżej niż dalej, dlatego wypada mi jakieś epitafium skroić. Dzięki za czytanie i pozdrawiam:)
    • @Arsis np. Mnie:) nawet w chorobie potrafię coś zrobić, jest gotowa kapustka, mleku moczy się pierś:) akurat to nie robię dla siebie, może spróbuję:) jak tam podboje komet?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...