non omnis moriar

[Rafał Hille]

nie cały umrę; zostanie po mnie  

trochę spienionego żelaza na paczkę żyletek

zawstydzonego mosiądzu na

podkładkę do dziecięcego rowerka

niewinnej siarki na dwie paczki zapałek

wapnia wystarczająco dużo na zaprawę metra muru

 

parę tekstów na zardzewiałych dyskach

inicjałów wyrytych na pomalowanej miłością ławce

które przetrwają do najbliższego odświeżania

 

zapomnianych kartek w przydługiej książce

oddanej do umęczonej ludźmi bibliotece

 

kilka pozdrowień z końca Internetu

 

mój stoper schowany w szufladzie gdzie

odpadła dawno jedyna wskazówka

i tak zawsze pokazywał za dużo czasu 

 

zużyte powietrze do napełnienia

kilku leniwych balonów

już szorują brzuchem po ziemi

 

 

 

 

 

[Rafał Hille]

@anima_corpus nie znam tego tekstu, ale dzięki za dodanie, trochę te z o coś innego chodzi w obydwu tekstach ...

Edytowane 27 Października 2022 przez Rafał Hille (wyświetl historię edycji)

[Nata_Kruk]

... jeżeli zostanie po Tobie to wszystko, o czym w wersach, to na pewno... nie cały umrzesz..

Tego życzę... kiedyś tam, za sto lat.