jesienna melancholia

[sisy89]

powietrze otulone nutką nostalgii
deszcz za oknem a na stole gorąca herbata
przywołują wszystkie barwy wspomnień
mam wenę
odmaluję je na płótnie
tworząc obraz własnych myśli
w abstrakcyjnych kształtach
ukryję ciebie

przynajmniej nie muszę udawać
jesień zna moje rozterki
wychwytując nastroje
operuje kolorami
przynosi słońce
rozjaśniając ciemne miejsca w duszy

dziękuję jej za przyjaźń
która swoją siłą
wydobywa melancholię na zewnątrz

i znów jestem sobą

[staszeko]

Jaka tam melancholia… słonko przygrzewa coraz mocniej, aż żal siedzieć przy kompie, za kilka dni zakwitną dżakarandy.

 

Kocham kraj spalony słońcem,
Krainę bezkresnych równin,
Poszarpanych pasm górskich,
Suszę i ulewne deszcze.
Kocham jej odległe horyzonty,
Kocham największy skarb — morze,
Odurzającą piękność i to czym mnie przeraża —
Szeroka brązowa kraina życia!

 

Dorothea Mackellar, fragment wiersza “My Country”.

 

Pozdrawiam z ziemi spalonej słońcem. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

[sisy89]

Dziękuję :) Fakt, pogoda jeszcze dopisuje, więc ta melancholia jeszcze tak nie dokucza... :) 

Pozdrawiam serdecznie :) 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - podoba się - 

                                               Pozdr.

[staszeko]

@sisy89 Tutaj masz kwiaty grejpfruta (odmiana ruby) w moim ogródku — kwitnie i owocuje okrągły rok, ale najwięcej owoców ma między sierpniem i końcem września. Kwiaty wydzielają aromatyczną woń, podobną do jaśminu, tylko łagodniejszą i głębszą, jeśli w ogóle zapach można opisać.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[sisy89]

@Waldemar_Talar_Talar cieszę się i dziękuję :) 

Pozdrowienia! 

@Kapistrat Niewiadomski Wow, super! :)) Dzięki za fotkę :) 

[sisy89]

@Dag zgadzam się :) 

Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :) 

[Czarek Płatak]

O, jak dobrze czuję ten klimat. Sam sukcesywnie się w tej jesieni zagrzebuję i moszczę jak jeż w stercie liści. 

Pozdrawiam 

[sisy89]

@Czarek Płatak cieszę się bardzo :) Dziękuję i również pozdrawiam :)