Miłość

[ChesireCat]

Och 
Och och ojej 

Tak myślisz czasem, że wolałbyś 
by tego w ogóle nie było 
żeby to się w ogóle nie pojawiło 

 

Co pozostaje ci zrobić 

Żyć, tak jak żyłeś przed 
Jak żyłeś przed 
Przed 
Przed przecież
Nie było nic 
Nie było nawet Mnie 

Kilka ledwie drobnych przebłysków istnienia 
A teraz, wszystko jest na niby 
Wszystko jest dla żartu 
Wszystko udawane, wszystko maską wszystko w przebraniu 

 

 

Gdzieś ty przecież jesteś 
Przez chwilę tak naprawdę tylko trzymaliśmy się za ręce 
Raz złapałeś w locie moje myśli 
Raz jeden jedyny ja 
Zdołałam ujrzeć Ciebie 

To co było potem 
Jest już zaledwie poszukiwaniem

zagubionej Prawdy w Piekle 

i ja znajdę Ją
Znajdę każdy najmniejszy Jej fragment 
Będę tutaj do samego końca 
Kiedy Świat zdąży zatoczyć koło 
Umrzeć i narodzić się na nowo 
Chwila ta pojawi się z powrotem 
Jak Fenix, który przed chwilą jeszcze był popiołem 
Ja wtedy będę tutaj czekać 
I oddam Ci 
Wszystko co zebrałam  
Wszystkie Prawdy, które udało mi się odszukać
Wszystko 
czego kiedyś się wyrzekłam 
Może wtedy, ostatecznie 
Będę gotowa 
Po raz kolejny dostać szansę 
By nareszcie, nareszcie

nie wyrzec się samej siebie

 

Ten jest niedopracowany, chcę coś ważnego powiedzieć ale jeszcze nie wiem jak ale jeżeli znacząco zaniżam poziom to mi powiedzcie wprost a ja odpuszczę 

[Rafael Marius]

Moim skromnym nie zaniżasz poziomu.  Przekaz też ciekawy.
 Może byłoby lepiej trochę zwięźlej to ująć?

 

[ChesireCat]

Spróbuję skondensować i wstawię jako komentarz. Mam obecnie trudny czas psychicznie i znajduję ogromną radość i ulgę w ubieraniu w słowa tego co czuję

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Znam to dobrze z własnego doświadczenia. Też zacząłem pisać wiersze w kryzysie psychicznym, jako arte terapia i naprawdę bardzo mi to  pomogło. Takie wyrażenie tych naszych odmiennych stanów świadomości daje ulgę i prowadzi ku lepszym czasom. Życzę zdrowia.