Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

cała noc życia w skorupie

to przez uwsteczniony ząb jajowy  

między czymś podobnym do wodorostów 

obok domków chruścików 

i mchu z mokrego kamienia 

 

pozwalam sobie na strach 

 

śledzę odbijanie promieni

maleńkie tęcze rozproszenia 

wszystko płynie

 

przez oddalenia tracę dotykalność

miejsc z tobą wspólnych 

karmi się larwa alkoholicznego snu

 

ozdobiłam paznokcie 

pasują do smutku

nie sięgam już ciepłem 

do ciebie 

 

nawet jezioro z czasem 

 

wysycha 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
  • Somalija zmienił(a) tytuł na lobelia... jeziorna
Opublikowano (edytowane)

@Arsis

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Hahaha

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, ale mnie rozśmieszyłeś. Jak Cię mogę nauczyć uśmiechać się, jak życie takie trudne..? .

 

Możesz spróbować zmienić nastawienie i poczuć się ważny:

To że się urodziłeś, że Twój ojciec trafił na mamę na tym świecie, akurat w tej chwili historycznej, to graniczy z cudem, mając na myśli wszystkich ludzi teraz i od zarania. Miałeś ogromne szczęście, inny plemnik,  inne jajeczko i już byłby ktoś inny....

WIĘC POCZUJ SIĘ WAŻNY, ŻE Ci się jednak udało urodzić... To CUD, 12 maja pada deszcz i to nie przeszkadza, bo pęka pęcherz płodowy i zaczynasz oddychać... Poczuj, to że jest Ci dane...

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Arsis Nie czepiaj się słów, tylko obliczaj prawdopodobieństwo swoich narodzin, wszystkie kobiety i mężczyźni, jajeczka, bilardowe liczby plemników i tysiące lat. 

 

Jak obliczysz prawdopodobieństwo swoich narodzin to wyświetli Ci się jeden wyraz... CUD...

Opublikowano (edytowane)

@Arsis Dostałeś przepustkę do życia, widzę że pomyślałeś. Myślałam, że mnie zbędziesz. Tak pierwszy lepszy Kowalski i stonka też są wyjątkowi, natchnieni życiem... Ty jeszcze masz, ziarenko rozumu.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. Zaliczyłeś pierwszą lekcję uśmiechu

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

   Mam jedno zastrzeżenie natury logicznej. Ostatni wers czwartej cząstki - "karmi się larwa alkoholicznego snu" - nie ma związku ani z poprzednią częścią strofy, do której przynależy, ani z następną zwrotką. Chociaż brzmi poetycko dzięki słowu "alkoholiczny", jest albo do usunięcia, albo do uzupełnienia o nazwę tego, czym dokładnie karmi się owa larwa. 

   Zadam też pytanie o zasadność zastosowania kursywy.

   Dzięki Ci bardzo za zaproszenie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

: przeczytałem Twój wiersz z przyjemnością . 

 

   Serdeczne pozdrowienia.

 

 

Edytowane przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Corleone 11 Larwa zjada kobietę, która w tym wierszu jest podmiotem lirycznym. Ukochany się oddala, ona traci jego dotyk i zaczyna pić alkohol, by zagłuszyć tęsknoty...

Kursywa, hmm szczerze to nie wiem. Kobiety często robią rzeczy nielogiczne... to pewnie jedna z nich

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za odpowiedź. Zatem aż prosi się dopisać "mną" do wspomnianego zdania. 

   W takim razie zmień czcionkę na zwykłą.     Co zaś tyczy się robienia rzeczy nielogicznych: bywa, że mężczyźni też takie robią...

 

   Dobrego dzisiaj, pozdrawiam Cię serdecznie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Wstydzą się oczu jeziora,                       pluskiem wody... nas woła! Pozdrawiam, wydaje się że patrzy?
    • Miłość! - jak jedwab - na ciele - spojrzeń, miraży nieskończenie wiele. Kwiaty majowe, głowa pochylona Szuka w Twych rysach rysu Apollona.   W objęciu, w uśmiechu, wśród gier, słychać cichy szelest, tylko cichy szmer, wśród słońca fanfar, wśród dzwonków, wśród tanów, tętni i wybrzmiewa pieśń wiosny łanów.   Dech rozedrgany a dłonie zwilżone, usta rozwarte a oczy zmęczone. Wzrokiem wodzimy po całej przestrzeni, sobą - jak ułomkiem chleba - karmieni.   Biel skóry, czerwień - wyrwana przed ciało, cisza świata, co krzyczy - mało, mało! Zerwać, wyszarpać, napoić, ukochać, zjednoczyć się, by potem znów szamotać.   Dwa pawie, pazury, mrok i tortury! Światło! Ach - to już! I choć nad rankiem słońce blaskiem wita, wśród nocy Erosa róża zakwita.   Porzuć myśli, porzuć słowo! Tylko w szeptach, różę pochwyć kurczowo - rwij ją w szale, chciej wyszarpać jej słodycz! Tylko gniew zachowaj - i krzycz!
    • nie słyszysz ciszy choć na nią popatrz na niemą drwinę sytego świata o ustach pełnych jadła i Boga lecz pustym wzroku który odwraca od tych maleńkich niewinnych istnień co tysiącami w niebyt odchodzą bez skargi choćby cichej najcichszej w głodnych mirażach by ryż i proso i zapach mleka w niepamięć włożyć gdzie śmiech beztroski fałszywą frazą a zapadnięte dorosłe oczy martwe i suche bo już nie płaczą i to milczenie takie nieznośne że chciałbyś stłamsić sumienie wyciem jak tylko możesz głośno najgłośniej by tego krzyku ciszy nie słyszeć
    • Są takie kobiety, które już na pierwszy rzut oka wyglądają na kłopoty.
    • @Alicja_WysockaCześć Ala. Dzisiaj jestem przypadkowo, bo prace warzywnicze i sadownicze są w spiętrzeniu - ogórki , pomidory, biała rzodkiew, fasolka,pietruszka, wiśnie, śliwki itd itp. Ale Ci powiem, że z białym Ci do twarzy, choć mimo wszystko wolę rymowane. A w związku z tą ciszą, napisałem  kiedyś taki wiersz pod tytułem "Brzmienie ciszy". Wkleję go dzisiaj. Pozdrawiam lipcowo, Andrzej.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...