Zanim wejdą wilki

[tomass77]

 

Zarygluję drzwi na gruby hak
Zaciągnę firankę tak szczelnie
Jak się da.. 

 

Odepnę za mały kołnierzyk
Uwolnię czerwoną pręgę 
Białego konia 
Z wozu wyprzęgnę.. 

 

Rozścielę z bawełny powłokę
Na łożu gładkim pastelowym
Na zwłokę.. 

 

Rozzuje mi buty milowe
Uwolni stopy obrzmiałe - ktoś 
Bez trwogi.. 

 

Położę się płasko i godnie
Zerknę przez okno bezbarwne
Bez troski.. 

 

Przymknę oczy przed nowiem 
Już tu są.. 

 

Wyją niemiłośnie
Drapią skowyczą 
Chcą krwi i duszy 

 

Przy mnie 

Umilkną. 

 

Edytowane 25 Sierpnia 2022 przez tomass77 (wyświetl historię edycji)

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Przejmujące... To jak dobrowolna smierć, wyważone zdecydowanie się na nią, zamist poddania sie jej, zdecydowanie sie na bycie meczennikiem, a nie - ofiarą. Tak odcztuję treść Twojego wiersza, chociaż nie jestem pewna, czy właściwie. Serdecznie pozdrawiam :)

[tomass77]

@anima_corpus @duszkaDroga@duszka@duszkaDroga@duszka

 

Serdecznie dziękuję za komentarze i przeczytanie. Anima Corpus ma słuszną intuicję.. 

 

Pozdrawiam 

 

T.