pudełko po zapałkach

[Koziorowska]

rozkojarzona rychłym nawróceniem

poranka zanurzam się po wierzchołek

myśli w zbyt bujnej trawie

 

noc rozkochana w cynicznych zmysłach

przeciwstawia się aniołom

wyrzeka pocałunku który pochopnie

mi wypożyczyłeś

 

jestem nieświadoma twoich własnych

przykazań do pudełka po zapałkach

chowam zagrożony wyginięciem

podmuch słońca

 

choć ból złorzeczy zdradzie choć papier

jest dziś nader nerwowy zbliżam się

do granicy wysypiska ludzi wymyślam temat

do rozmowy o niczym

 

papierowe niebo płonie w dłoniach

jaskółka niesiona wiatrem ginie

pod ciężarem błogosławieństwa

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To najbardziej mi się podoba. 

 

Pozdrawiam :)