Dla ciebie

[Ikar z powpiołów]

Spotkałem Cię gdy gwiazdy bledną,
I już wiedziałem że będziesz tą jedną.
Dla której promyki słońca będe w słoju chował,
Dla której tchnienia wiatru będe piórem malował.

Dla ciebie, w objęcia śmierci nie boje się skoczyć.
Lecz nie chce bez ukochanej jak Orfeusz szkończyć.
Bo on swą Eurydyke przez miłość stracił.
I dopiero przez swoją śmierć do kochanki wrócił.

A ja nie pozwole byś mnie zostawiła.
Nie pozwole byś tam bezemnie była.
Moje serce i życie oddam za Ciebie.
Bo zginąć za miłość, to jakby być w niebie.

[ewan_mcteagle]

koszmar

[Ilona Buchem]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

komentarz jest swietny

[Tdk crew]

takie sobie!nie zachwyca!
Pozdrawiam

[Antoni Leszczyc]

Jaki jest koń, każdy niestety widzi. Ewan ma rację: straszne. Na przyszłość radzę Ci uważać na rymy, język i sposób ujęcia tematu. Łatwo w miłości o banał - trza przed nim z sił całych uciekać.

Pozdrawiam, Antek

[Luthien_Alcarin]

+ za odniesienia do mitologii: jets metaforyka, uzywana malo finezyjnie, ale jest a to juz dobry punkt zaczepu, no i jets łądunek emocjonalny

gorzej z budowaniem nastroju, lirycznościa , i rymami stanowcze NIE!, bo wypadaja słabo, zaburzaja powage utowru , poza tym za duzo jest w wierszu dosłowności: przydałaby się tajemnica, niedopowiedzenie, "pazur" zmuszajacy czytelnika do jakiegkolwiek wysiłku intelektualnego...

Pozdrawiam
Agata

[Michał Ziemiak]

Symboli tu jest i to pod dostatkiem - tkwią w swych czystych pozach... I na tym koniec! Reszta wiersza nosi znamiona gniota zwyczajnego i basta!
pozdrawiam!

[Donika Kuźniewska]

trochę puste i te rymy nie pasują pozdrawiam