Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

;) Fakt, ujęłam w wierszyku kobiety.  Im trudniej zachować stałość (a to cykle menstruacyjne, a to wpływy księżyca...). Choć mężczyźni też bywają niestali... Bo przecież nie są ze stali? :)  

 

 

 

 

;)

Dzięki i również pozdrawiam

 

 

 

 

:)

Dzięki

 

 

 

 

Dziękuję :)

 

 

 

@Natuskaa @Łukasz Jasiński

Dzięki

 

 

Opublikowano

@iwonaroma Trochę mieszasz tutaj percepcję odbiorcy z własną; rozumiem, że celowo dla wybrzmienia wiersza. Myślę, że dobrze dać sobie wszelką potrzebną przestrzeń, aby być i wtedy ta równowaga jest tam, gdzie trzeba. Wiersz jednak fajny, jak kubełek zimnej wody :) 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

:) 

Tak, zmienność innej osoby nie powinna zakłócać naszej stałości. Korzystnie mieć osłonę taką, by nie przepuszczać cudzych złych nastrojów (co nie oznacza obojętności, a jedynie serdeczny dystans)  a pobierać np. uśmiechy i przyjazne spojrzenia. Kumuluje się wówczas dobrostan.

Dzięki :)

 

 

 

:) 

Dzięki

 

 

@Klip :) podziękowania 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tak.

Również pozdrawiam i dziękuję

 

 

 

Właśnie, człowiek jest tylko człowiekiem. Nie można żądać, żeby non stop był dobry, fajny etc. Z drugiej strony można oczekiwać, że np.tyran czy morderca na starość skruszeje, albo przynajmniej, że kiedyś przez chwilę był miłym dzieckiem.

Dzięki 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 @Leszczym @Bożena De-Tre @Nata_Kruk  Dzięki za słowa i chwilę @huzarc @piąteprzezdziesiąte @Maciek.J @Leo Krzyszczyk-Podlaś @Rafael Marius Dziękuję za obecność     
    • Pan Prezydent z małżonką pięknie zaprezentowali się na czytaniu poezji Jana Kochanowskiego. W liceum od Reja i Kochanowskiego zaczynam naukę z poezją:) miałam polonistykę bardzo wrażliwą na tym punkcie:)
    • @Alicja_Wysocka Też tak przypuszczam :) @iwonaroma Czyli maks siódemki zęby :) @Berenika97 Tak, to taka właśnie historia, świetnie ją uchwyciłaś :) @Sylwester_Lasota Dziękuję i również pozdrawiam. @wierszyki To nie absurd, to real :)
    • W tej ciemności, wśród drzew i ścieżek podleśnych kroczyłem patrząc na pnie rzeczy smutnych, na ciemniejące gałęzie myśli ich kora nierówna, ich korzenie poplątane. Potykając się o nie, łamałem kości, naciągałem mięśnie, naznaczone znamieniem czasu pnie ponacinane uznawałem za znak sędziwości W mądrości swojej jednak nie pojąłem że nie należy zatrzymywać się nad nimi, pochylać głowy nad tymi stertami gruzu rozsypanego przez tych, co nie mają na uwadze przechodniów , którzy w cieniu księżca odszukiwali drogi do nieba lecz ja nie pójdę już za ułudą, ze łzami już nie przyjdę przytulać brzoz wysokich światło księżyca pomimo blasku odbija zaledwie promienie słoneczne, a sklepienie wciąż ciemne i tak potykając sie raz za razem, updadłem niczym martwy resztkami tchu pacierz zmawiając, posłyszałem tylko słowa: po prostu idź gdzie światło i ciepło - tego do końca nie wiem lecz wstałem i poszedłem nie patrzac za siebie
    • @ViennaP Zgadzam się z Twoim komentarzem. Choć dobro to jedno, a siły zła to drugie, podobnie jak ludzka przewrotność i przekora :) @Berenika97 No pewnie coś w ten deseń, ale czy o to chodziło to nie wiem, ale bardzo dziękuję za piękny i staranny komentarz :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...