Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Gosława Napisałam to dla mojej nastoletniej córki, ma skośne oczy, odziedziczone po dalekich przodkach i zawsze mi mówi ,,Mamo, wyglądam jak naćpana". Ja jej mówię, że jest piękna, ale kto wierzy matce w tym wieku ... 

Dziękuję za serduszko

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

Opublikowano

@Somalija

   Podoba mi się Twój Wiersz

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. Mam jednak zastrzeżenie do stosowane bywa niekiedy. Proponuję usunąć jako znaczeniowo niejasne i będące bez związku z poprzednim wersem. Popraw też literówkę w namalwać. 

   Dzięki wielkie za przyjemność przy wierszu . 

   Serdeczne pozdrowienia. 

 

 

 

Opublikowano (edytowane)

@Corleone 11 Stosowane niekiedy w przypadku samobójców, innowierców lub czarownic... kto, jak kto ale Ty dobrze znasz historię kościoła...

Literowa pomyłka to chyba tradycja, przepraszam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

 

 

@Arsis Co porabiasz? Pamiętasz, że niedługo rocznica naszej znajomości

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@GrumpyElf Dziękuję bardzo

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, wychodzimy na prostą: dystans do mediów społecznościowych, siłownia, jazda ze mną  na rowerze, matematyka, ogólnie nauka. Niedawno, też ktoś w jej życiu się pojawił... Pozdrawiam serdecznie .

@WiechuJK Cześć, bardzo dziękuję za reakcję , pozdrawiam

Opublikowano (edytowane)

@Rolek Bo to ta sama ugrofińska kolebka. Skończyły się jaskinie na Uralu, Syberia zimna i podeszli pod zachodnich i południowych Słowian, ale to było bardzo dawno jeszcze przed królami, których przywieziono z Węgier i konotowano z Litwinami oczywiście mówię o naszym tronie.

 

 

 

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, to bardzo smutne... mamy tylko trochę skorup, kości i domysły i jak już ktoś coś z ziemi wyjmie to skandynawskie, albo niemieckie a potem żydowskie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
    • @Rafael Marius - @Leszczym - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...