Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

 

z dobroci serca  darował  król królowej  królestwo całe

ta z radości w dłonie klasnęła potem oniemiała 

w sali kolumnowej na jednej nodze  szczęśliwa skakała

o drzwi framugę  z hukiem  globusem walnęła

kozła przy rycerzach damach dworu i służbie wywinęła

nagie dupsko raz ostatni wszystkim pokazała

martwa przed królewskim tronem padła

tyle z tego królowania miała

ta co za życia bez umiaru balowała

 


 

Edytowane przez Krzysztof2022 (wyświetl historię edycji)
  • Krzysztof2022 zmienił(a) tytuł na krótkie królowej królowanie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie wiem, czy nie bardziej obrazowe byłoby: o kamienną posadzkę / o nasadę kolumny czy coś podobnego i twardego. Ja po wypadku uderzyłem głową o chodnik, i gdybym nie miał grubej, futrzanej czapki, bym zginął, więc mam w temacie doświadczenie:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak wygląda ten tekst w mojej przeglądarce (Firefox na Linux Ubuntu), w związku z tym pytałem czy to taki zabieg autorski, czy jakiś błąd techniczny?

Nawet jeśli to sprawa przypadku, to taki eksperyment nawet mi się podoba ;)

A żeby nie było... tekst odczytałem. Opowiada o królowej, która zakończyła żywot z gołym tyłkiem pod tronem. :)))

Granice są  po to żeby je przełamywać ;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Po prostu wybrałeś jakąś czcionkę, której mogą nie rozpoznawać takie przeglądarki jak moja i u ich użytkowników Twój tekst będzie wyglądał mniej więcej tak jak u mnie. Czyli będzie nieczytelny. Jeśli chcesz to zmienić to po prostu usuń formatowanie tekstu i zastosuj standardową czcionkę. To wszystko chyba, ale ekspertem też nie jestem :)

  • 5 tygodni później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...