***
nigdy już nie będę całował jej ust czerwonych
czuł bicie serca gdy pieszczę jej piersi
smakował rozkoszy jej ud rozchylonych
zapachu ciała tej jednej jedynej
którą kochałem pożądałem
pragnąłem na zawsze na wieki
na nią czekałem o niej śniłem
nie skosztowałem tej miłości
ach! życie za życia straciłem
a może w Twych oczach ujrzę to za czym tęskniłem
i znowu zapłonę odżyję?
***
nigdy już nie będę całował jej ust czerwonych
czuł bicie serca gdy pieszczę jej piersi
smakował rozkoszy jej ud rozchylonych
zapachu ciała tej jednej jedynej
którą chciałem pokochać pożądać
pragnąć na zawsze na wieki
na nią czekałem o niej śniłem
nie skosztowałem tej miłości
ach! życie za życia straciłem
a może w Twych oczach ujrzę to za czym tęskniłem
i znowu zapłonę odżyję?
Przywołuję ducha ponad:
chwilę, życie, wieki;
wiek gwiazd, wszechświata,
zegarmistrzów matematyki.
Przywołuję ducha ponad:
piach, Ziemię, słońce;
galaktykę, wszechświat,
fizykę.
Mój duch to nieskończoność
- wieczność ?
Przez viola arvensis, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Rafael Marius · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Na zewnątrz jeszcze rosną? Te wieżowce zawdzięczamy Michałowi Borowskiemu, który lekką rączką wydawał pozwolenie, niszcząc tym samym ład architektoniczny z minionej epoki. A następcy musieli robić to samo, bo jak jednemu się pozwoliło budować na danym obszarze to trzeba też drugiemu. Takie prawo.
Przez beta_b · Opublikowano
Przez Ewelina · Opublikowano
