mój tomik wierszy ten pierwszy

[Krzysztof2022]

 

 

"kochanka"

 

być z nią raz jeden do rana

dotykać palcami ustami

czuć smak jej  ciała

kosztować się nim

raz jeszcze przez chwilę

nim się ulotni z oczu zginie

 

na krawędzi pustego kieliszka

ślad szminki ust jej czerwonych

pomięte prześcieradło w sypialni

mokry ręcznik w łazience

zapach jej perfum  

kiedy będzie odchodzić się nie odwróci

odejdzie na zawsze i nigdy nie wróci

 

__________________________________________________________________________________________________

 

 

"przed deszczem"

 

krople deszczu w szybę co chwila stukają

wiatr za liśćmi po podwórku gania

stara podłoga w pokoju leniwie skrzypi

ja wpatrzony w twe oczy dotykam twych dłoni

w milczeniu czekamy aż woda w czajniku zabulgocze

pić kawę będziemy czarną bez cukru

na stole dwa kubki i nas dwoje

 

 

________________________________________________________________________________________________

 

schowałaś me serce w papierku cukierku

a ja cóż mam czynić by serce Twoje  zdobyć

więc rzeknij choć słówko by dać mi nadzieję

 

 

"Twoje oczy"

 

nigdy ich więcej nie zobaczę

na zawsze zamknięte  

palce takie zimne splecione

jesteś teraz taka blada

usta masz tylko czerwone

raz ostatni je pocałuję

się nie uśmiechasz

a ja ...

nie będę już więcej czuł Twego oddechu

ciepła Twych dłoni 

patrzył jak w sklepie wkładasz do koszyka pomidory

z kubka pijesz czarną kawę

gubisz kapcie w dużym pokoju

ostatni bukiet kwiatów Ci podaruję

już nic nie rozumiem nie czuję

 

 

 

„słuchaj Mała”

 

nie lękam się nie znikam czasami unikam

hałasu i gwary zbędnych słów i swary

by w myślach ma miła za Tobą podążać

gdzie jesteś gdzie bywasz gdzie myśli Twe błądzą

i gdzieś je odnaleźć i posiąść i dotknąć

a kiedy odnajdę utulę je czule

i splotę Twe myśli w warkocze urocze

 

 

 

„odnajdę Cię w chmurach ”

 

nasze dłonie złączone a palce splecione

nasze usta palące a ciała gorące

ach żal każdej chwili i tęsknić zaczynam

choć jestem przy Tobie choć czuję Twój żar

i kuszę Twoje  myśli mym szeptem dotykiem

rozpalam Twoje ciało szalony stęskniony

by poczuć Cię mocniej  by poczuć Twój czar

Ty zwodzisz Ty kusisz me myśli pragnienia

rozpalasz me żądze me skryte marzenia

więc trwaj chwilo cudna zatrzymaj zegary

niech świat wstrzyma oddech zastygnie w zdumieniu

by móc Cie podziwiać w zazdrości w milczeniu

że Ty jesteś moja Ty do mnie należysz

ja Twój na zawsze ja Twój na wieki

kiedy umrę

zatęsknię

odnajdę Cie w chmurach

i znów Cie przytulę

z radości i czule

_______________________________________________________________________

 

 

"do Oli"

 

policz siebie

stań przed lustrem w rozkroku

spójrz głęboko w oczy

pokochaj co Twoje

idź do przodu bez lęku

nie szukaj litości

nie pytaj o sens istnienia

modlących się o szansę zbawienia

nie oglądaj się za siebie

minione nie wróci

jeśli trzeba wybacz sobie

od teraz już zacznij

nie zwlekaj ja poczekam

z tego co było się pośmiejemy

co złe zapomnimy

 

przy okrągłym stoliku

cappuccino truflowe ciastko

powiew letniego wiatru

zapach kwiatów starej lipy

i Ty w siebie wtulona

trochę nieśmiała trochę speszona

 

 

________________________________________________________________________________________________

 

„szczęście zezowate ”

 

będzie to bal nad bale

gości zaprosili

króla

biskupa

damy dworu

rycerzy

giermków

służbę

i drużbę

niech żałuje ten kto nie przybędzie

bo dziś wesele będzie

pod zamkiem na klepisku

przy stromym urwisku

niedaleko cmentarza

ruin starego kościółka

blisko fragmentów ołtarza

on i ona sobie zaręczeni

on garbaty wzrostem niewysoki zezowaty

mało rozgarnięty do tego pyskaty

na nią wołają że z niej ladacznica

do tego leniwa kapryśna swawolnica

on mówi przyszła żona nałożnica

że jemu pisana przez los dobry dana

ona w nim na śmierć zakochana

mówili jej życzliwi Tyś stracona

goście zaproszenie zbyli na wesele nie przybyli

jeno drużba się pojawiła mówią o niej czarownica

tak w troje wesele w południe zaczęli

przyszły mąż garbaty

przyszła żona ladacznica

i ta co na nią wołają czarownica

przysięgę nowożeńcy sobie złożyli

dłonie się ich splotły w uścisku z radości

wierność sobie teraz przyrzekali z miłości

w ognisku kartofle upiekli

rybą wędzoną sprawiedliwie się podzielili

drużba z szacunku z grzeczności prezent wręczyła

bukiet polnych kwiatów a potem wybyła

kiedy się żegnała ich błogosławiła

ta co ludzkie ułomności ducha i ciała ziołami leczy

Boga teraz prosi miej ich w swojej pieczy

oni sami zostali całą noc się sobą radowali

co się potem stało ja powiem wam prawdziwie

że żyli długo ciekawie i szczęśliwie

a kiedy swe powieki na ziemi ostatni raz zamknęli

na skrzydłach ich do nieba aniołowie wzięli

ja wiem to w głowie się nie mieści

jakaś tajemnica tkwi w tej opowieści

przecież to jakiś sens mieć musiało

wszystko się to jednak w niebie wydało

Św. Gabryjel co przysłuchiwał się tej historii z boku

zdradził im tę tajemnicę Bóg Pan miał was na oku

 

_______________________________________________________________________________________________

 

„moja Mała”

 

dotknąłem Ciebie Mała

delikatnie palcami ustami

i poczułem Twój smak

i zawirował mi cały świat

 

________________________________________________________________________________________________

 

"mój sen"

 

czekoladą ociekają skrzydła anioła 

co stoi  w futrynie ze śniegu ulepionej

słońce na dwie połówki podzielone

z pestką w środku skwierczy na patelni

z wiatru kulki kryształowe ulepione

o szklaną podłogę się odbijają

dzięcioł w niebie dziurę wydłubuje

a krasnal to wszystko maluje

 

__________________________________________________________________________________________________

 

 

"Modlitwa”

 

zdejm z mego ciała z mej duszy

ludzką złość zazdrość nienawiść

przekleństwo co dręczy

uwolnij bo uwiera męczy

ulecz mą słabość zwątpienie

daj wiarę nadzieję

nie proszę byś był sprawiedliwy

bądź dla mnie troskliwy

zrób to z litości z miłości

 

 

Edytowane 25 Października przez Krzysztof2022 (wyświetl historię edycji)

[[email protected]]

@Krzysztof2022 Więc dałeś nam tomik - Krzysztofie,

                               wszystkie grzanki mogłem dziś opiec.

Pozdrawiam, piękna ta plejada.

[Krzysztof2022]

@[email protected]Dziekuję za komentarz.  

Pozdrawiam

Krzysztof

 

[Krzysztof2022]

Z tym "wrzuceniem" hurtem jak leci nie było  to i nie jest najlepszym  pomysłem.

Dopiero zaczynam pisać i się uczę.

W pośpiechu kaleczę i z tym się zgadzam, bo tak rozumiem powyższe uwagi.

Miło, że w końcu ktoś to napisał.

Dzięki.

 

Edytowane 4 Kwietnia 2022 przez Krzysztof2022 (wyświetl historię edycji)

[Krzysztof2022]

@Marcin_

Nic dodać nic ująć.

Tak zrobię.

Dziękuję.

 

Pozdrawiam

[Krzysztof2022]

@Marcin_ możesz sprawdzić czy coś nie gra 

będę czekał na Ciebie

w strugach deszczu

w chłodzie w wietrze

na dróg rozstaju

samotnie z bukietem kwiatów

aż przyjdziesz

na mnie spojrzysz zerkniesz

do mnie się uśmiechniesz

 

będę wdzięczny.

Pozdrawiam

Edytowane 5 Kwietnia 2022 przez Krzysztof2022 (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Koledzy napisali o formule forum, czyli po jednym wierszu, bo umożliwia komentowanie, a przecież od tego jest forum, a część do miniatur. 

Napiszę o pierwszym, podoba mi się, jest autentyzm. Zobacz jednak to:

 

kiedy będzie odchodzić się nie odwróci

 

to się zlewa i "się" powinno jednak być oddzielone, może przez "i" , a wtedy jest jasność.

Pozdrawiam

[Marek.zak1]

@Krzysztof2022 Jutro spojrzę na następny, nie potrafię czytać jednego po drugim. Pozdrawiam

[Marek.zak1]

Przed deszczem - jest nastrój, który znam z autopsji, nie przegadane.  Osobiście (nie ja jeden) nie jestem entuzjastą "twe" a tutaj jeszcze jedno obok drugiego. Tak czy inaczej na plus, bo trafia do sfery emocji. Pozdrawiam

[Krzysztof2022]

@Marek.zak1 już poprawiłem :

1 /kiedy będzie odchodzić 2)się nie odwróci

3)odejdzie na zawsze

4) nie wróci

 

teraz jest uporządkowane:

 

"kiedy będzie odchodzić

się nie odwróci

odejdzie na zawsze

nie wróci"

 

Dziekuję Panu Szanownemu

że to zauważył i sprawił 

że co złe poprwiłem 

co dobre zostawiłem.

 

Pozdrawiam serdecznie 

Edytowane 6 Kwietnia 2022 przez Krzysztof2022 (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

@Krzysztof2022 To są uwagi czytelnika zawsze do rozważenia. Ja się dzięki takim dużo nauczyłem i jestem wdzięczny tym, którzy pochylili się nad moimi tekstami. 

P.S. Tu nie ma panów:)

[Krzysztof2022]

@Marcin_ to był mój pierwszy tekst jaki napisałem :

 

schowałaś me serce w papierku cukierku

a ja cóż mam czynić by serce Twe zdobyć

więc rzeknij choć słówko by dać mi nadzieję

Pozdrawiam

Edytowane 6 Kwietnia 2022 przez Krzysztof2022 (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Kilka miesięcy temu jeden z doświadczonych forumowiczów o tym wspominał i tak mi się też zapamiętało:).