Moje niemocje

[Lahaj]

 

nie ulegam temu co 

jest mi niedostępne 

czy to z lęku że 

sprawy mogłyby 

wymknąć się 

spod kontroli 

czy to z niewiary

że coś może być 

zwyczajnie nie 

dla mnie  

 

biję głową w mur 

w chęci przebicia się 

widząc hart ducha

i godną sprawczość 

tak naprawdę uciekam 

od niemocy 

uciekam od siebie 

zostawiam porzucam

nieprzeżutą nieprzeżytą

dostępność niedostępności 

[Sylwester_Lasota]

Dużo sprzeczności w tym tekście. Trochę za dużo, moim zdaniem. Będę się wgryzał jeszcze, może wygryzę jakiś kawałek dla siebie?

Pozdrawiam.

[Lahaj]

@Sylwester_Lasota dziękuje za wizytę, smacznego. @Dag

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Miejmy nadzieję, wiem że pęd często jest ślepy a to już coś;)

[Lahaj]

@Dag Miałem ostatnio pare myśli na temat tego jakim ograniczeniem od świata jest architektura. Ze ludzie wciąż chcą się uniezależnić od nieznanego. Zbudować sobie bezpieczne miejsce. A natura się takim miejscem przestała jawić dawno. Chyba wraz z wypędzeniem z raju które mozna rozumieć jako mit o uzyskaniu świadomości. Schron jest skrajna forma tego zafiksowania. A świat svet światło to życie. Bez kunktatorstwa z otwarta przyłbica. Architektura krajobrazu zle pojmowana bywa ostatecznym wyrazem pychy lub lęku. Ale może być tez mistycznym przeżyciem. I tego się trzymajmy. Pozdro