Epokowe zdjęcie

[anna_rebajn]

Niektóre spotkania nie są możliwe

a szkoda

 

Chciałabym wyrwać z fotografii siebie pięcioletnią

i ciebie

pięcioletniego

Wpuściłabym nas razem do ogródka przy domu

 

Chciałabym zobaczyć czy potrafilibyśmy się razem bawić

czy może ty

zza jabłonki spoglądałbyś nieufnie

a ja wybrałabym chmury

wysoko nad piwoniami

 

Potem do ogródka wbiegłyby dzieci

wyrwane z pięcioletnich zdjęć

zrobionych wcześniej

i jeszcze wcześniej

i jeszcze jeszcze wcześniej

 

Plątałyby się po ogródku

pończoszki koronki podkolanówki

żabociki kołnierzyki i spodenki w kant

Możliwe że koszulki i fartuszki

uszyte w czasie wojny

ciszej przysiadłyby na ławce

 

Na koniec przyszłyby nasze dzieci

z cyfrowymi rumieńcami na twarzach

usiadłyby na huśtawce

i znudzone patrzyły przed siebie

 

Ogródek musiałby być mały

żeby nikt z nas nie schował się

gdzieś

Wtedy zrobiłabym zdjęcie

epokowe

 

Uciekłabym szybko

zanim zdążylibyśmy się oburzyć

ja pięcioletnia

pięcioletni ty

i oni

pięcioletni.

Edytowane 18 Lutego 2022 przez anna_rebajn (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam -  cacko wyszło  -  refleksja się obudziła - dziękuje ci 

                za ten wiersz - 

                                            Pozd. zadowoleniem.

                

[Rolek]

@anna_rebajnTeż wiele razy się zastanawiałem co byłoby, gdybym wcześniej spotkał swoją połówkę. Chyba bym zaglądał na nią "zza jabłonki".

Edytowane 18 Lutego 2022 przez Rolek (wyświetl historię edycji)

[anna_rebajn]

@Rolek Ja ze swoim mężem też bym się raczej nie pobawiła :). On ze mną też nie. A

 

[[email protected]]

@anna_rebajn My pięcioletni z nosami w komórach,

                           Aniu kochana... co powie chmura?
 

Miłego dnia.

[anna_rebajn]

@[email protected]  chmura będzie w szoku :), bo dzieci do ogródka weszłyby bez komórek. Dlatego siedzą i się nudzą. :). Tego pokolenia nie da się pomylić z poprzednimi :).

 

@Dag Bardzo Ci dziękuję.  :) Na samym początku bardzo broniłam się przed pisaniem. To nie był mój pomysł na siebie. Przeżyłam najprawdziwszą walkę wewnętrzną. Pan Bóg wygrał, ja się poddałam i tak jest dobrze :). Takie objawy wewnętrzne, nie znam się, ale nie są chyba dobre. Może powinnaś mnie unikać raczej :)))).

Ale bardzo, bardzo się cieszę. Uściski. A

[iwonaroma]

Pomysłowo ujęte :)

Fakt, niektóre takie spotkania mogłyby ubogacić a niektóre mogłyby być jałowe... Czasem trzeba dorosnąć - dojrzeć, żeby się spotkać.

[jan_komułzykant]

Jestem prawdopodobnie pierwszy, który by nie chciał wrócić do czasów,

 

kiedy miało się te 3-5 lat i wszystko to świadomie oglądać.

 

Zbyt smutne to czasy dla mnie i mojej rodziny.

 

Na szczęście prawie nic z tamtego okresu nie pamiętam.

 

Natomiast wiersz naprawdę znakomity, gratuluję i pozdrawiam.

[Marek.zak1]

Ja z moją chodziłem do tej samej szkoły podstawowej, zresztą do liceum też. Nie znaliśmy się, chociaż w dodatku mieszkaliśmy 100 metrów od siebie. Wniosek taki, że bez dobrego timingu te same osoby mogą się nie spotkać i do niczego może nie dojść. 

Poznaliśmy się dużo później, jak miała 18 lat i dopiero wtedy się zadziało.  

Temat i wiersz ciekawy. M

Edytowane 18 Lutego 2022 przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji)

[Dared]

@anna_rebajn Może zamiast uciekać zagrać razem w ciuciubabkę ? Śliczności pisane 

[Wiesław J.K.]

@anna_rebajn

Dziękuję Anno! Wróciłem do czasów dzieciństwa, do zabaw podwórkowych, do samochodzików drewnianych, do żołnierzyków z plastyku, do radości, smutków i marzeń, które czas całkowicie nie zatarł.

 

pozdr.

[Olgierd Jaksztas]

@anna_rebajn

Jednak nie będę Twoim fanem. Ten wiersz mnie nie porwał, za dużo w nim pomysłu i wyliczeń, a Ty skomentowałaś tylko ten mój razem z Dag. Przepraszam. 

[anna_rebajn]

@iwonaroma @jan_komułzykant @Marek.zak1 @Dared @WiesławJK @Olgierd Jaksztas Bardzo dziękuję za komentarze, wszystkim pozostałym za czytanie, również tym tym, których  tym, których nie widać

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.  Krytyka zawsze jest mile widziana. Odpisuję z opóźnieniem, z powodu wiatru.  A

[anna_rebajn]

@Olgierd Jaksztas To dobrze, bo zawsze będę mogła liczyć na Twoją krytykę. A to cenne. Przepraszam, że rzadko komentuję, ale nie uznaję w poezji zasady wzajemności. Jeśli coś przykuje moją uwagę zostawiam ślad. Komentuję dość rzadko. Jak czas mi pozwala. Bardzo dziękuję za szczerość i pozdr. A.

Edytowane 19 Lutego 2022 przez anna_rebajn (wyświetl historię edycji)

[A-typowa-b]

@anna_rebajn ładnie napisane, ładnie. Czule, ciepło i delikatnie, z przyjemnością przeczytałam.