Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Tuż po tekście


Rekomendowane odpowiedzi

Park, alejka przy niej tuja

a na ławce siedzi szuja

słońce nań swym okiem łypie

hola, hola sprośny typie

 

bo zaznaczyć tutaj trzeba

nie romantyzm a potrzeba

uzewnętrznień części ciała

tego typka tu przygnała.

 

Siedzi, zatem typ na ławce

niby patrzy na latawce

bo ich święto i puszczanie

a więc z dziećmi przyszły nianie

 

są rodzice, smukłe córy

przeczesują wzrokiem chmury

gdzie latawiec ich i dzieci

z gracją coraz wyżej leci.

 

W tym to czasie typek z ławki

dostał dreszczy, lekkiej czkawki

rozpiął swego płaszcza poły

i w tym płaszczu siedzi goły

 

a w ruch poszły obie rączki

uzewnętrznia swe bolączki

jak opadły anioł w piekło

za co słonko mu dopiekło.

 

Żal mi tego nieboraka

gdyż przypadłość jego taka

jest publiczną masturbacją

godną kary deprawacją

 

niech to robi w samotności

nam nie trzeba tej sprośności

więc zamilczę a w proteście

stawiam kropkę tuż po tekście.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@beta_b

Był aktorem wyrzuconym

z tego grona za sprośności

może, więc dlatego w parku

nadal szuka publiczności.

 

Gra nie warta nawet świeczki

wiemy o tym doskonale

a więc pozwól, że ja także

od tej szui się oddalę.

 

Po raz wtóry właśnie kropką

w wierszu zamknę obcowanie

chociaż temat i narracja

chyba dalej pozostanie.

 

Pozdrawiam :)))

HJ

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@dot.

Tak sceneria wymarzona

kiedyś nawet moja żona

na stołówce pracowała

i niejedno tam widziała.

 

Nigdy nie szła w pojedynkę

i choć gościu łykał ślinkę

parasolki w rękach miały

i gdy trzeba w ruch wprawiały.

 

Teraz chyba to już raczej

niż przed laty jest inaczej

monitoring i kamery

przetrzebiły te cholery.

 

Pomyliłem Wydziały i napisałem o Akademii Rolniczej na przeciw Parku Kasprowicza.

Temat zbieżny więc pozostawiam go.

 

Pozdrawiam :)))

HJ

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nie przeżyłem, ani nie widziałem czegoś / kogoś takiego , ale z opowieści znanych mi kobiet znam sprawę. Kiedyś w w Parku Kultury na Powiślu był jeden taki, dziewczynom, w tym mojej, znany. Znowu Henryku znakomity wiersz, lekki w formie, więc doczytałem do końca, co nie jest regułą, i poważny w treści. Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Marek.zak1

W roli turysty, w roli przechodnia

ja też unikam tego jak ognia

chociaż nachodzą mnie przemyślenia

w życiu tak szybko wszystko się zmienia.

 

Jednak na razie trudno, niestety

ja nie słyszałem żeby kobiety

miały tą czelność i taką wolę

aby się wcielać w podobną rolę.

 

Może bym wtedy zmienił swe zdanie

gdybym na żywo nie na ekranie

mógł kątem oka podziwiać wdzięki

te spod zadartej w górę sukienki.

 

Pozdrawiam :)))

HJ

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Natuskaa

Ktoś to kiedyś musiał ruszyć

i ujawnić sekret tabu

zwykły żołnierz, szeregowy

nie generał, nie szef sztabu.

 

Oni wszystkie te dewiacje

ukrywają pod dywanem

bowiem w wojsku jest utarte

że te rzeczy to pan z panem.

 

Teraz to się pewnie zmieni

w armii służą też kobiety

więc wiadomo, że coś za coś

żeby zdobić epolety.

 

Belki, gwiazdki, powiązania

i awanse, co rocznicę

a ja kończę, bo wjechałem

głównym torem na bocznicę

 

Pozdrawiam ;)))

HJ

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wśród nocy cisza, ciemno wszędzie, Tylko moje myśli krążą wokół Twoich snów. Zgubiłem siebie, nie wiem nawet gdzie, Każdy dzień jak cień, światło tu nie sięga. Czasem sięgać próbuję w przyszłość odważnie, Ale jest mi tu jakoś niewyraźnie. Tak pusto, głucho wszędzie, I nie wiem co to będzie. I czy cokolwiek  jeszcze będzie. Mówią, że życie to nie bajka, Ale nikt mi nie powiedział że to będzie thriller. Fabuła tej opowieści mi ucieka, Nikt i nic już na mnie nie czeka. Czuję chłód, choć w pokoju ciepło, Każdy mój uśmiech to gęba z plastiku. Lubiłem marzyć, teraz boję się, Że dawne marzenia to tylko zły sen. Za rogiem otwiera się dla mnie nowy dzień, I znów zapomnę, co znaczy "żyć". W koło i w koło, bez celu, bez końca. Czy znajdę siebie, w tym całym szaleństwie?
    • @Leszczym Metaforycznie prezent odnalazł miejsce w tekście. Być może adresat doceni wartość prezentu :))
    • @Natuskaa    Dziękuję Ci wielce

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      .
    • @violetta dzięki; publikuję tutaj tylko dodatkowo - normalnie na TwojeWiersze (jako RoMiś - bo 'Groschek' ma blokadę); tego portalu nie rozgryzłem do tej pory..
    • @Hiala @Monia @Domysły Monika @malwinawina @Leszczym, ponieważ zauważyłem, że jest tutaj taki zwyczaj, że autor dziękuje za polubienia swojego wiersza, to i ja wam dziękuję. I, jak już zapowiadałem, mam zamiar napisać własną interpretację tego mojego wiersza. Ponieważ spotkałem się tu na portalu z taką opinią, że interpretacja wiersza przez autora może zagrażać intuicji czytelniczej, to proponuję, żeby ci, którzy tak myślą tej interpretacji po prostu nie czytali. Ja ze swej strony uważam, że autor wiersza powinien być także uczestnikiem dyskusji o swoim wierszu, chociażby dlatego, że dla samego autora znaczenie jego poezji nie musi być wcale jasne, autor także może po upublicznieniu swojego utworu go niejako "odkrywać". Autor może także mieć świadomość, że jego autorska interpretacja własnego utworu wcale nie musi być jedyna i autorytatywna... .
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...