Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaczepiałem Ciebie marzeń dążnością

niepewnie chciałem dać do zrozumienia

ale niestale zwątpiłem po piątym papierosie

 

Nadziei w nas przeciągły niedostatek

mierzyliśmy zamiary figurami w lustrach

rozum przewalczył wirusa dusz i serc

 

Zostały po nas nierówne wspomnienia

nawet dojrzałość miewa tutaj swoje prawa

ot czmychnąłem wychylić piątą szklankę

 

Gdybyśmy tak umieli dawkować uczucia

dawać siebie sobie cyklicznie i mocniej

może – kto wie – zapał ciał by się i ostał

 

Jest już po krzyku, chociaż boli niedola

zataczam się lekko od przemyśleń myśli

bardzo boleśnie jest nie móc odżałować

 

Gdybyś jednakże zapragnęła odszukać

znajdziesz mnie zgaszonego pod piątką

Ty jednak nawet nie wiesz gdzie szukać

 

zamysły prysły

wygrały pomysły i upadły umysły

malućką chyłeczką chwileczką

 

 

Inspiracja: Mróz za oknem i Remigiusz Mróz w lekturze.

Edytowane przez Leszczym (wyświetl historię edycji)
Gość Franek K
Opublikowano (edytowane)

Fajny tekst. Podomisie, chociaż pana Mroza nie czytuję. Ujęły mnie zwłaszcza zbitki słów typu siebie sobie itp.

 

Aha. Fajne nawiązanie tytułowe.

 

Pozdrawiam.

 

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena toż przecie od razu zastrzegłem że człowiek strzela a a Panbucek kule nosi.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...