niedoskonałości

[Adriana]

niedoskonałości

nie zostało nic już prawie z okruszków

pozostałości moich wątłych serc

chyba ostatnio oddane wszystkim wokoło 

zaprzestały moich wyborów złapane w ich sidła

i pytam się dlaczego i jak, skoro wysiłek mój szczery

i odpowiadają mi nie racjonalne twe działania najdroższa

bez pełni wiary za szturmowcami pokrytymi zgonem się chowasz

i gadają za plecami między sobą w bardzo wyrafinowany sposób

mały paluszek do góry kieliszek jeden o drugi dzwoniący

i mówią, że jestem produktem starych nieudanych walut pieniężnych

sprzedając połamane okruszki pozostałości moich serc

chciałam w zamian otrzymać inne nowe życie 

nie wypadłam na tym zbyt dobrze

zbyt wiele chociaż 
zbyt mało 
za szybko jednak
za wolno 
odrobinę wyżej ale
odrobinę niżej 
są potrzebni wszyscy mimo to

nie jest potrzebny nikt
krzycz

zamilcz
i tak naprawdę każdy jest muzeum strachu

nieosiągalnych i wykreowanych

na rzecz kłamliwej rzeczywistości 
i mimowolnym krzykiem o atencję 
pokazując paluszkiem w którą stronę

jak gdzie kiedy i dlaczego

bo nie zostało już nic z okruszków

pozostałości moich wątłych serc

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[violetta]

dzwoniący paluszek fajne.

[[email protected]]

@Adriana Adriano skrajne metafory trochę mi zamieszały odbiór, ale dałem radę i nie żałuję, bo całość robi wrażenie.

Pozdrawiam i witam na naszym rodzinnym portalu.

[Pan Ropuch]

@Adriana

nie zostało nic już prawie z okruszków

pozostałości moich wątłych serc

 

nieraz jeszcze serce całe oddasz czy zatracisz, z pomocą może przyjść wówczas chart ducha albo i sam fakt, że chartuje się wówczas najlepiej...

dobrze się Ciebie czyta, zupełnie forma nie przeszkadzała w podążaniu za myślą.

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

[huzarc]

@Adriana okruszki są najsmaczniejsze, pozdrawiam:)