Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Właściwie... to też nie... tylko zdziwiony, że nikt się nie dziwi. Nie wszystko złoto, co się świeci.

Całkiem ciekawy ten tekst. Sporo do poukładania, a tytułowy tombak, zdaje się odstawać od niego tak, jak plastikowa ramka lusterka z lat osiemdziesiątych, z Sofią Loren na odwrocie, która chociaż oderwana od rzeczywistości, jednocześnie perfekcyjnie się w nią wpisywała.

Pozdrawiam.

Opublikowano

@Sylwester_Lasota Hmm, każda by chciała wyglądać jak Sofia Loren, albo chociaż jak Eva Mendes. Ostatnio oglądałam film z tą pięknością i nie mogłam oderwać oczu... W naszej szerokości geograficznej takie wypłowiałe jesteśmy i blade...

 

A słowo ,,tombak" to z Malezji przybyło i chyba nie znane, w każdym razie jest stare.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie znałem etymologii samego słowa, ale wiem co ono w naszym języku oznacza :))). Stop ten był nazywany u nas również czeskim złotem. Dlaczego czeskim? Tego znów nie wiem, ale na pewno wielu nie było do śmiechu, gdy odkrywało, że ich świecidełka zostały właśnie z niego wykonane.

 

Nie przesadzaj, bo przecież, jak śpiewał Andrzej Rosiewicz Najwięcej witaminy mają polskie dziewczyny ;). Poza tym, chyba zbyt często podążamy za stereotypami...

Zdarzyło mi się kiedyś, że podszedł do mnie na lotnisku jakiś mężczyzna i zapytał czy jestem Grekiem. Zdziwiony odpowiedziałem, że nie, że jestem Polakiem. Odszedł bez słowa. Pracowało wtedy ze mną dwóch Greków, więc po powrocie do pracy opowiedziałem jednemu z nich o tym zdarzeniu i zakończyłem pytaniem: Czy ja wyglądam na Greka? A on bez wahania odpowiedział: Tak! Jeszcze bardziej zdziwiony, zapytałem: Ale jak to? Dlaczego? A on mi powiedział: Bo Polacy to mają niebieskie oczy i jasne włosy. :))))))) Niestety nie pasuję do tego stereotypu... jak większość Polaków i Polek zresztą :)

Trzym się :)

Opublikowano (edytowane)

@Sylwester_Lasota Oczywiście żartowałam z tym bóstwem i zdjęciem

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, ostatnio myślałam o tym, żeby obowiązkowe było zdjęcie na portalu, bo miałam rozprawę z pewnym  multikontowym użytkownikiem. Jednak, co to da, jak można wkleić wszystko, nawet nie swoje... on nawet skopiował moje i wkleił sobie .

 

A jeśli chodzi o zdrowie, jest teraz bardzo dużo zachowań wśród dzieci na wirus rsv i brakuje miejsc na oddziałach zakaźnych. Mam nadzieję, że  u nas to tylko przeziębienie.

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
    • @Rafael Marius - @Leszczym - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...