Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Na ulicy Szopena


Nata_Kruk

Rekomendowane odpowiedzi

Wielki człowiek i piękny i zacny wiersz - muzyka poważna Szopena 

chociaż trudna dla zwykłego śmiertelnika ma w sobie to coś ...

                                                                                                        Pozdr.serdecznie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Nata_Kruk zablokował(a) i odblokował(a) ten utwór

@Nata_Kruk

 

Tytuł przyciągnął moją uwagę przez skojarzenie na okręt śródlądowy Chopin, i wiersz

"Spotkanie z Chopinem", a tu jeszcze ulica, muzyka i przeżycia wewnętrzne w treści.

No i mam do czytania rozszerzony temat.

 

Pozdrawiam.

 

Edytowane przez _Marianna_ (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dag... dziękuję Ci za podwójny komentarz, ja także łatwo się wzruszam i Twoje słowa

to uczyniły, raz jeszcze bardzo dziękuję.

 

Marianno... owszem, na tej właśnie ulicy było to, o czym piszesz...

 

Iwonaroma... tak było, bo i grający z różnych punktów ziemi, a zakończenie, po prostu

gra z marszem Chopina.

 

Drogie Panie, wdzięczna za zostawione refleksje, pozdrawiam.

 

 

 

ps... między innymi do Mateusza - administratora.

Po wrzuceniu tego wiersza, chciałam też zostawić słówko innym, co zawsze robię,

ale niestety nic nie 'wchodziło'. Po kilku próbach logowania i wylogowania..

włączenia i wyłączenia komputera - zrezygnowałam i...

co mnie zdziwiło, mogłam zostawić punkt pod niektórymi wierszami.


Mateusz, dałeś mi szybką odpowiedź na mój problem i chyba coś zrobiłeś,

bo wygląda na to, że wszystko wróciło do normalności.

Ja, w każdym razie, dziękuję.

 

 

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Grzegorzu.. zgadzam się z Tobą całkowicie... nuty marsza żałobnego grają.. nieprzemijający smutek.

 

Waldku T... Chopin, był wspaniałym kompozytorem i dzięki Bogu - przynależy do Polski.

 

Gerber... dziękuję za... ładny..

 

Panowie, dziękuję Wam za wejście.

 

Somaija.. dziękuję za ślad w okienku.

 

Zostawiam Gościom pozdrowienie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Nata_Kruk a konkurs właśnie trwa... zawsze bardzo niecierpliwie czekam na koncerty I, i szczególnie II. A przyznam się że często marsz żałobny nucę pod nosem... wkur i denerwuję bliskich... pięknie ten wiersz pasuje do konkursowej jesieni. dziękuję Ci.

 

Dwóch Polaków w finale :)

Edytowane przez Antoine W
dopisek (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

... ano trwa, trwa. Ja także zawsze czekam na ten jedyny i staram się tak dzielić czas,

żeby jak najwięcej obejrzeć. Marsz żałobny jest szczególny... a moja treść, pasuje do konkursowej jesieni (?) chciałabym i mam nadzieję, że tak właśnie jest.

Trzymajmy kciuki za naszych.!
Antoine W.. dziękuję za komentarz.

 

Leszczym... Huzarc... Wam również dziękuję za 'ślady'.

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Michał_78 ... ja też ciągle szukałam i... nadal szukam czasu. Dobrze, ten że obecny 'ukwiecony jest' relacjami z konkursu, oglądam to jak dobry film, ale część "batalii" kandydatów odsłuchałam właśnie na ulicy Szopena i pomyślałam, dlaczego nie napisać o tym.

Marsz żałobny musiał pojawić się na końcu, jako modlitwa, tak chciałam. 

Dziękuję za ciekawy komentarz i upodobanie treści.

 

Valeria ...  tak, mazurki mają swój charakter, ja wszystko lubię, ale pewnie każdy ma swoje ulubione kompozycje.

 

MarekZak1 ... fajnie, że.. fajny, dla Ciebie.. a muzyka.. łączy ludzi, nie tylko ta, Chopina.

 

Natalka16.... chyba wszystko, co naprawdę ucieszyło mnie. Tobie dziękuję za.. piękny.

 

GrumpyElf... to prawda, odniesienia wpisujących się b.ciekawe, o preferencjach nie piszę,

bo uczestnicy wspinają się na 'szczyty konkursowe' kosztem niewyobrażalnych wyrzeczeń

i każdy z nich zasłużył na udział w tym pięknym wydarzeniu, a Chopin, gdziekolwiek się

udał, rozsiewał dobre ziarno z Polski, tak to widzę.

Tobie dziękuję za miłe słowa o wierszu.

 

Moi drodzy, bardzo, bardzo dziękuję za te komentarze. Ślę wszystkim pozdrowienie.

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Pi... ojej, Ty go unikasz, a ja, na przekór wszystkiemu, słucham go niemal codziennie

(to 'wina' konkursu), no i.. dostałam w prezencie płytę, na której laureat poprzedniej edycji, więc jak nie słuchać.  Lubię kwiatowe nazwy ulic, to tak, jakbym wchodziła w wiosnę,

lato, jesień... i niechby "leciała" w tle, muzyka z fortepianu...
Dziękuję za post, zostawiam pozdrowienie.

 

Stary Kredensie... (nie taki stary chyba) dziękuję za czytanie.

Beta _b.. dziękuję

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pięknie o pięknie.  

Z przyjemnością się zatrzymałem. 

 

 

 

Dla mnie ulubioną porą roku jest jesień. Myślę, że idealnie komponuje się z muzyką Chopina. 

Podobnie wizyta w dworku - szczególnie urzeka jesienią. 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Czemu jutro? Wskocz już dziś zaraz, a ja za Tobą do swojej  Kredens pozdrawia 
    • @Domysły Monika sytuacja trochę polityczna. 
    • @Stary_Kredens   I według Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa - lokal socjalny mi nie przysługuje, tymczasem: pani Dorota Marciniak z Wydziału Zasobów Lokalowych na Wiktorskiej w Warszawie mówiła co innego - przywołała Konstytucję Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej, nawet dała mi książeczkę, abym mógł gdzieś iść - nie wiedziałem o istnieniu schronisk, noclegowni, monarów, jadłodajni i sal grzewczych, otóż to: Ministerstwo Sprawiedliwości należy zlikwidować i zbudować od samego początku - od nowa, a prawników - zweryfikować.   Łukasz Jasiński    @Wewnętrzny Odgłos   Dlatego właśnie powstają Centra Integracji Cudzoziemców - jako niższej kultury plemiennej, aby nie zniszczyli Słowiańskiej Kultury - Ludowego Poganizmu i Katolicyzmu, nomen omen: Biskupin powstał w ósmym wieku przed naszą erą, natomiast: Świątynia Jerozolimska w drugim wieku przed naszą erą - fakty mówią same za siebie, kończąc: religie monoteistyczne są niżej w hierarchii od religii politeistycznych.   Łukasz Jasiński 
    • poszedłem przejść się 80 lat po, drogą, środkiem chodnika i napotkałem wiersze z beznadziejną metaforą – moje serce jest jak krążek, który się kreci, zanim zgaśniesz. Bez nazwiska. Pierdolić te uczucia – jak mówią punk kapele. Fuck them off – jak pisałem kiedyś. Po cholerę przeglądam Facebooka – durne koty? Po cholerę czytam Poetry Review – bełkot, Rattle – gdzie płacą, there’s still spring in the battlefields and everything there is blood. Krótko. I tożsamy bełkot. BPR – przedruk, przynajmniej chcieli wiersze, po niej, po tobie – słabe. Za ile mógłbym cię kupić? Za ile sprzedać. Z zyskiem. Póki korzystasz z kosmetyczek. Póki żyjesz. Póki byłaś.   Wciąż Cię kocham, tak samo.   26 magazyn na świecie. Stracona szansa. I coś na granicy pustki i bogów – Wiszna, Hashem, Wakantanka, So z rogami i Kukulcan. Hashem – najważniejszy. Nie będziesz miał bogów innych przede mną – ja jestem Bóg zazdrosny – nie mam, enter! Zatwierdź. Zwracam się do ciebie wieczorami – to droga, naprzód, w lewo, prosto, zwrot nad ranem. Brak mi czasu. Przyjść. Ze słowem. Odejść. Zanim. Zanim spojrzę w twarz. Zostawiając cały ten syf, cały bajzel – umrzeć może? Nawet jeśli śmierć jest tylko roztopem. Ociepleniem duszy, światłem – podobno popierzamy,   tak, kochana, wciąż cię kocham tak samo,   300 kilometrów na sekundę wokół czegoś. Gonimy handicap. Żywi, martwi – to smutne. Dzisiaj – jak co tydzień – byłem na cmentarzu. Ta sama pustka – matka, ojciec, rok po nim, dwa – ja, kiedyś. Świeże wrzosy – ile jest pustek? Tyle samo co bogów? Czy moja parcela jest gotowa jasnym, szczotkowanym granitem? Znam niemiecki. Ich hab’ es genug – das Scheiß der Europäische Union. Na ewangelickim cmentarzu – wysłuchać narzekań Dominika. Kolejny Ratlle – gdzie płacą, Poetry Review – bełkot. Po cholerę czytam Facebooka bez wódki – tym razem. Pic też nie mogę. Nie chcę. O 16.00 grają poetry music na mojej stacji – po ukraińskich wierszach. Brak polskości - cały ten syf zostawić, cały ten bajzel – polityczne nie wiem – otworzyć, określić się w totalitarnym systemie von der Leyen – kształt zniekształconej Europy – krzywizna swą formą ciągnie wszelkie aberracje. Oto jestem. Ja – Kurtz. Zanim pozbawią mnie kształtu środkowej obręczy mózgu, jądra półleżącego, które daje satysfakcję. Wymion.  Bełkotu. Bajzlu.  SSRI - odstaw, prszoę!   Parcel. Doprawdy, zanim pozbawią mnie  Prawdy. Błogosławieństwa Hashem.  Piszę do ciebie.    Wciąż cię kocham tak samo.   
    • Znowu to samo. Stanęłam przed bramą, a ona zamknięta. - Czy to jakieś święto? - Nie wpuszczą mnie dziś do nieba? Powiedzą znów: - Czekać trzeba. Cierpliwością wykazać, odwagą... A ja chciałam na chwilę. Poczuć bezpieczniej, milej... Nie wpuszczą mnie dziś do nieba. Może przyjść jutro - się nie bać?   Może mnie wpuszczą na chwilę, chcę poczuć w brzuchu motyle.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...