Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Somalija Trochę mnie zmroziło, mam nadzieję, że słowa współczucia kierować mam do podmiotu lirycznego.

Mam 6 letnią córeczkę i nawet nie chcę wyobrazić sobie takiego scenariusza, choć życie różne pisze.

Opublikowano

@Natalka16 Cześć Natalia, miło poznać. Michał dobrze rozczytał wiersz. Nie trzeba współczucia, gdy los coś zabiera, to też daje. Trzeba umieć zamykać serce i otwierać na nowo...

 

Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrych chwil na poezja.org.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Opublikowano (edytowane)

@Somalija Mam na imię Maria, oj z tym nickiem. Jak się rejestrowałam córeczka się zainteresowała Natalia,  jedynka przypadkiem wdarła się :) teraz można pomyśleć że mam 16 lat ;) chciałoby się. Dziękuję pozdr 

Edytowane przez Natalka16 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Dodałam serduszko i wyświetlił się napis: "Lubię to".... a przecież poczułam jak boli mnie każda komórka czaszki, jak twardnieję i drętwieję i drewnieję... , a w jeszcze oczach lśni już sok roślinny.

Dla mnie - ogromny ładunek emocjonalny tekstu - w pięknej metaforze. Gratuluję!

Ale i współczuję, jeśli podmiot liryczny to Ty.

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano (edytowane)

Czytałem ten wiersz wcześniej i nie wiedziałem, co mam napisać... Teraz też nie wiem, ale napiszę to, co wtedy pomyślałem...

Mogło mnie nie być... To niewiarygodne ile myśli może się przewinąć przez umysł w ułamkach sekundy... Więc tak to się skończyło... Ona się dowie, że miałem motocykl... jutro nie pójdę do pracy... z czego oni będą teraz żyli... nie zobaczę więcej syna... ...

Nie przewinął mi się film, żadnych wspomnień, tylko mnóstwo myśli... wyszedłem, chyba cudem, niemal bez szwanku. Na drodze spotkałem anioła, który mi pomógł... Chyba nawet nie powiedziałem Dziękuję...

 

Pozdrawiam

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wdzięki twe, urokiem mój umysł pojęły  Dla oblicza twego, poezyji bezmiar spisałem  W źrenicach twych swe białka zgubiłem  Ujęty pięknem, za twymi śladami biegłem   Ulokowany na skraju pieśni, wzrok ci oddaję  Skórę zrzucam, przed tobą się miła obnażam  Przed końcem żem stoję, o słowo cię błagam Gdybyś choć oddech ze swych płuc wydała   Rzuciłbym się w podniebny romans z tobą  Lecz ty ciszy kolcami me serce przebijasz Mą zdruzgotaną krwią, wciąż się raczysz Małżonkę dla twych ust, mroku ofiarowałem    Och ma lubo! Wzbijasz się w mój krajobraz Lgnę do ciała twego, od kroku się wzdrygam Podleć choćże na milimetr, tchórzem żem ja Dłoń na mym licu kładziesz, łza się wzmaga   Pełni jej nie czuję, jedynie chłód mnie otacza Suknia w podmuchach wiatru się rozpływa  Pierś twa przez me poezyje rozgrabiona Truchło mej milej czas bez tkliwości rozebrał    Kroku tego postawić poprzestałem się bać  Kilka chwil od odejścia do ciebie mnie dzieli Pełni losowi się oddaję, wśród koron płynę  Dar życia niczym przy wieczności z tobą...  
    • fiksacje-arterie-kluczenie splot plazmy kotary w wermucie podszyte organzą wygłuszą partyjkę  /zabawę w rzut mięsem uczymy się milczeć brakuje pojary   owoce warzywa pogrzeby kremacje komunie wesela bankiety i stypy   ta bierność w powietrzu zatrzyma szkło w locie nim spotka się z ciałem
    • @MIROSŁAW C. Dziękuję bardzo, pozdrawiam!
    • @Roma     Lubię Cię czytać. Piszesz na pograniczu takiej fantazji, którą można dotknąć, zobaczyć, poczuć. Odnosisz się przede wszystkim do wnętrza własnego ja – emocjonalnej, tożsamości poznawczej. Ta tęcza, choć różnokolorowa, bywa czasem błędnie postrzegana – jej celem jest zaprosić cię do podążania za garnkiem złota. Z pozoru piękna tęcza staje się zgubną obsesją. I jest jednorożec, symbol czystości, i tylko ludzie o czystych sercach, intencjach mogli go zobaczyć. Wybacz, Roma, czasami mnie poniesie. Wiersz wyjątkowy! 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Waldemar_Talar_Talar dziękuję bardzo. Pozdrawiam serdecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...