Zatajone przed światem

[Arsis]

W otchłani nocy drgają odległe neony gwiazd… Na szybie otwartego okna

blask wschodzącego księżyca

― oślepia i rani załzawione oczy…

 

… chwieją się na ścianie gałęzie drzew, kołyszą…

 

Nakładają się cienie zapomnianych widm…

 

Przykładam ucho do chłodnego tynku, słuchając szeptów przeszłego czasu,

tych mikroskopijnych wzruszeń, ledwo wychwytywanych przez percepcję mojego umysłu…

 

… przepływają przed moimi oczami

drobinki kurzu, wirują…

 

Mienią się w kamiennej ciszy posągów,

niedokończonych popiersi, twarzy…

… nieładzie zardzewiałych młotków i dłut…

 

Wszystko okryte folią,

 

zatajone

przed

światem…

 

… królestwo ducha samotności...

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-10-13)

 

 

 

 

[Somalija]

@Arsis Cześć, ja lubię moją samotność, Ty chyba też? 

 

[Koziorowska]

@Arsis Trafiasz w punkt! Twój wiersz mnie zatrzymał... na dość długo... Dziękuję Ci! Pozdrawiam. :)

[Arsis]

@Somalija aga, dla ciebie mam coś innego... choć również z posągami w tle...

 

 

 

@Koziorowska dziękuję za zatrzymanie, pozdrawiam... a czy trafiam... bo ja wiem... 

Edytowane 14 Października 2021 przez Arsis (wyświetl historię edycji)

[Somalija]

@Arsis Mmm, kuszące...

[Arsis]

@Somalija lubisz węże??

 

 

 

[Somalija]

@Arsis A co Ty dziś, tak kusisz? Nie wiem czy lubię, raczej są mi obojętne, ale ten na ciele kobiety wygląda dość wyzywająco...

 

Dziękuję za muzykę

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.