Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Bal u redaktora

Gość

Przez Gość
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

wszyscy pijani z prawa do lewa
z lewa na prawo wespół kołyszą
pionem umownym niczym ta godność
bez której dzisiaj tylu ich przyszło

ostatnie chylą się bruderszafty
pana kanalię prosi do tańca
już nie pan kłamca - po cóż tytuły
dla kumpli wszak on po prostu: kłamca

i tylko smutny jest solenizant
że trzoda którą tutaj zapędził
od kamer dzisiaj błoto ma z dala
a taką hańbę trudno spieniężyć

 

 

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie ukrywam, że inspiracją była impreza urodzinowa redaktora Mazurka z RMF-u :P Utwierdziła mnie ostatecznie w przeświadczeniu, że polityczne wojenki, które widzimy w mediach, to tylko cynicznie wyreżyserowane wojenki, które mają sprawić, że rzucimy się sobie do gardeł. A żołnierzyki z obu stron frontu śmieją się z nas potem przy wódce.

Dziękuję za kawę, właśnie wypiłem ;>

 

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zatrważające jest to, jak bardzo fałszywi są politycy, że z mównicy potrafią zwyzywać się od złodziei, mówić sobie nawzajem, że będą siedzieć, wisieć itd., a następnie przybijają sobie piątkę na wspólnych imprezach. Tak samo zatrważający jest red. Mazurek, który przecież slynie z masakrowania polityków, a zaprasza ich na swoje urodziny. Gdzieś w internecie widziałem celny komentarz tej sytuacji: to tak jakby policjant na swoje utodziny zapraszał bandziorów.

Dzięki.

Marek.zak1

Marek.zak1

Opublikowano
Opublikowano

@error_erros Dla dziennikarzy news jest bogiem, a przecież po czymś takim newsów na pęczki. Dawno temu rodzice poznali znanego dziennikarza i sławnego żeglarza i zaprosili go na imieniny taty. Niedługo potem w Trybunie Ludu ukazał się artykuł, jak polska inteligencja techniczna jest antyustrojowa, fałszywa i pije tylko szampana. Nie dodał, że ten szampan to był głównie radziecki. Ten redaktor zbierał kasę i poparcie na swój następny rejs i chciał pokazać swpje wiernopoddańcze poglądy. A red. M ma materiał na kilka artykułów. Pozdrawiam. 

tetu

tetu

Opublikowano
Opublikowano

Nic ująć, nic dodać i choć wolę Cię w innej stylizacji, to rozumiem inspirację i potrzebę podzielenia się tym co oburza. Sama tak mam i czasami daję temu upust;) Pozdrawiam. 

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja z niecierpliwością czekam, aż obecny system wreszcie upadnie i dzisiejsi "dziennikarze" TVP napiszą autobiografie, w których będą próbowali wytłumaczyć się z tego, że dali z siebie zrobić tak odrażające kreatury, jakimi są obecnie.

Dzięki. Myślę, że tam nie ma mowy o hipokryzji. Hipokryzja to jedno z tych pojęć, które z powodzeniem mieści się pod banknotem. Zupełnie jak godność.

Lubię czasem wystawić nos z tej swojej niszy. Wszak świat nie kończy się na złamanych serduszkach, beznadziei i nagrobkach ;>

Dzięki za odwiedziny!

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Są takie momenty, gdzie już nie ma się ochoty na subtelność ;]

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Och, już dawno. Rzygam już właściwie samą żółcią :P

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • W_ita_M.
      I nagłówki, a laik: wół gani.

      Przez W_ita_M. · Opublikowano

      Napadało: woła da pan.  
    • Nefretete
      Złap jej kwiat z oaz gwiazd (pantum sylabiczne w brachykolonie)

      Przez Nefretete · Opublikowano

      @Migrena, @Leszczym — dziękuję. Pozdrowienia zostawiam.
    • W_ita_M.
      Ukradli konia

      Przez W_ita_M. · Opublikowano

      @W_ita_M.   O, hecą żrące lecą rżące - ho.  
    • Kamil Olszówka
      Posępne kruki, szemrani biznesmeni

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Gdy wieczorna jesienna mgła, Wszystko wkoło z wolna spowiła, Tłumiąc nikły gasnącego dnia blask, Niczym opuszczona na świat zasłona,   W ponurą jesienną słotę, Na starym z czerwonej cegły kominie, Przysiadł szary zziębnięty gołąbek, Między skrzydełka wtulając główkę,   Wtem spomiędzy matowej mgły, Dostrzegł widok ponury, W dole przed jego maleńkimi oczkami, Z wolna się zarysowujący…   Do rozrzuconych szeroko po obiedzie resztek, Na przemarzniętej trawie, Zleciały się licznie kruki posępne, Bezpardonową wszczynając walkę,   Zimna mokra trawa, Pierwszym jesiennym szronem pokryta, Areną się stała zaciekłych walk, Licznego kruczego stada,   Liczne kości z sutego obiadu, Rozrzucone bezładnie na polu, Miały być bitewnym trofeum, Dla najsilniejszych z kruczego stada osobników,   Głośne rozjuszonych kruków krakanie, Niczym wściekłych barbarzyńców okrzyki wojenne, Po spowitym gęstą mgłą krajobrazie, Cichym niosło się echem,   Pomiędzy wielkimi kretowiskami, Podobnymi do okopów na polach bitewnych, Niczym żołnierze w bojach zaprawieni, Zawzięte kruki toczyły swe walki…   Zakrzywionym dziobem swym ostrym, Próbował kruk stary kość przepołowić, Przez drugiego młodego przepędzany, Próbującego wydrzeć mu zdobycz,   Usiłując brzuchy nasycić, By dotkliwy głód zaspokoić, Nie zaprzestając zaciekłej walki, Wciąż wytężały swój spryt,   Wydziobując w skupieniu zaschnięty szpik Z porozrzucanych na około kości, Usilnie wczepiały w nie swe pazury, By dzioby w ich wnętrzach zagłębić,   Połykając łapczywie Każdy znalezionego pożywienia kęs, Wkoło tylko rozglądały się bacznie, Rozeznając możliwe zagrożenie,   A najprzezorniejszy z kruków siedząc na gałęzi, Na łakome kąski spoglądając z góry, Nagły z powietrza szturm przypuścił, Naraz odpędzając kilka innych,   Te szeroko rozpostarły swe skrzydła, Natarcie jego próbując zatrzymać, Lecz daremną była ta próba, Zmuszone były ustąpić mu pola,   Widząc posępne te kruki, Wyrywające sobie wzajemnie zdobycz, Zmrużył oczy gołąbek skulony, Powiewem zimnego wiatru szturchnięty…   Wnet rzęsistego deszczu kurtyna, Spór pomiędzy kruczym stadem rozsądziła, Do rychłego szukania schronienia, Wszystkie bez wyjątku ptaki przymusiła,   Przed ulewnego deszczu strugami, Pierzchnęły wnet wszystkie posępne kruki, Chroniąc się pomiędzy krzewami, Bujnych drzew rozłożystymi gałęziami,   Ukrył się i gołąbek, Przed zimnym rzęsistym deszczem, Pod starego opuszczonego domu dachem, Przycupnąwszy cichutko w kącie.   A każda jesiennego deszczu kropla, Brudna, wstrętna i zimna, Dla maleńkiego suchej trawy źdźbła, Była niczym trzask bicza,   A deszczu kropel setki tysięcy Tworzące zwarte oddziały i zastępy, Wielki frontalny atak przypuściły, Na połacie zmarzniętej ziemi…   Patrząc tak zza szyby, Na pole zaciekłej między krukami bitwy, O jakże cenną dla nich zdobycz, Podłe z obiadu resztki,   Ponurym wieczorem jesiennym, Mgłą i deszczem zasnutym, Krzepiąc się łykiem z miodem herbaty, Próbując zebrać rozproszone swe myśli,   Z niewyspania półprzytomny, Przecierając dłonią klejące się oczy, Patrząc na ten krajobraz ponury, Takiej oto oddałem się refleksji…   Gdy widzę jak różni szemrani biznesmeni,  Zawzięcie walczą między sobą o wpływy, Dostrzegam jak bardzo w uporze swym ślepym, Posępnym tym krukom bywają podobni.   Gdy otyli szemrani biznesmeni, Przesiadując wieczorami w knajpach zadymionych, Paląc cygara i popijając whisky, Rozplanowują kolejne swe finansowe przekręty,   Niczym dla dzikiego ptactwa, Zalegająca w rowie cuchnąca padlina, Tak zwęszona tylko korupcji okazja, Staje się łupem dla mafijno-biznesowego półświatka,   Pobłyskiwanie sztucznych złotych zębów, Fałsz wylewnych uśmiechów, Towarzyszące zawieraniu szemranych umów, Przy ruskiej wódki kieliszku,   Często bywają zarzewiem, Biednienia lokalnych społeczeństw, Gdy szemrani biznesmeni nabijając swą kabzę, Skazują maluczkich na zubożenie…   Huczne wystawne bankiety, Gdzie alkohol leje się strumieniami, Dzwonią pełne wódki kieliszki, A z ochrypłych gardeł padają kolejne toasty,   Gdzie szalona zabawa niepodzielnie króluje I rozsadzają ściany z głośników decybele, Dzwonią szklane butelki w kredensie, A strumieniami leją się drogie alkohole,   Gdzie w ochrypłych gardłach przepastnych Lokalnych biznesmenów szemranych, Kieliszki pełne gorzałki Znikają jeden po drugim   Gdzie niezliczone sprośnie dowcipy, Padają okraszone rubasznymi przyśpiewkami, A pijaków podkrążone oczy i czerwone nosy, Tłumaczy ich bełkot łamliwy,   Często będące zwieńczeniem, Podpisania umowy wielomilionowej, Z lekceważonego prawa nagięciem, Gdzie łapówki główną odgrywają rolę,   Czasem tak bardzo bywają podobne, Posępnych kruków wieczornej uczcie, Gdzie wielki zatęchłego mięsa kęs, Wyrywają tylko osobniki najsilniejsze…   Na płynnych niejasnych pograniczach Biznesowego i mafijnego świata, Utarta między gangsterami hierarchia, Przypomina tę z kruczego stada,   Gdzie kolejny szemrany kontrakt, Niczym podły padliny ochłap, Jest jak w krwawej walce nagroda Dla osobnika o najprymitywniejszych instynktach…   I ten wielki świat nowoczesnością pijany, Do ubogich odwrócony plecami, Gdzie tylko silne osobniki, Wyrywają najlepsze kęsy,   Czasem tak bardzo przypomina, Pomimo upływu tysięcy lat, Wielką ucztę dzikiego ptactwa, Na truchle dzikiego zwierza…  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • W_ita_M.
      I nagłówki, a laik: wół gani.

      Przez W_ita_M. · Opublikowano

      I nagłówki, a laik; wół gani.    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...