Kwarki

[Konrad Koper]

W młodości był energiczny, wesoły i zawsze zgłębiał istotę rzeczy. Kochał rośliny, zwierzęta. Wyciągał z rękawa żarty.

W liceum zachwyciła go chemia, ściśle atomy. Z nich zbudowane są substancje. Bohater był już zamyślony.

Na studiach pochłonął go świat kwarków. Stracił przyjemność płynącą z życia. Gdy przechodził przez park koło uczelni, myślał : staw, zwierzęta, kwiaty… są z atomów. Atomy z protonów i neutronów. W samym wnętrzu są kwarki. Wiele cząstek zawiera je.

Bohater pracował na uczelni i twierdził : „ całe piękno świata zawiera się w kwarkach.”      Otarł się o nagrodę Nobla.

Kilka dni przed śmiercią napisał list do mnie. W nim streścił swoje życie.

Pismo skończył konkluzją : „ niech żyje teoria kwarków.”

 

 

 

[izabela799]

@Konrad Koper :)

[JWFA]

W każdym elemencie przyrody można odnaleźć radość i piękno.
Jednych pociągają kwiaty a innych kwarki.
To, że stracił przyjemność życia to chyba ocena kogoś, kto miłości do kwarków nie rozumiał.
Ja niedawno pokolorowałem sobie kwarka.

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 4 Października 2021 przez JWFA (wyświetl historię edycji)

[Doomed]

Wszystko rozłożone na czynniki pierwsze wydaje się być czym innym.  Nie rozkładając na czynniki pierwsze kochamy iluzję, a nie spawy jakimi są. Jak miłość, jak altruizm, jak jabłko - które nawet nie musi istnieć o ile na nie nie patrzymy. Nie da się pojąć rzeczy zjawisk, przedmiotów jak i uczuć, bez rozłożenia ich na kwarki. Niech żyje teoria kwarków!

Edytowane 6 Października 2021 przez Doomed (wyświetl historię edycji)