Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Fajne te Twoje opowiadania w wierszach :) Z nutką ironii i niegłupimi konstatacjami :)

Ale warto się zdecydować, czy Bóg czy bóg, zanim droga się skończy :)

Pozdrowienia z

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

:) 

Opublikowano

@dach I to jest prawdziwe - Ty wyobrażałeś sobie dopełnienie pięknych nóg, a pani z seata wyeksponowała to, co miała być może najlepszego. Z mojej perspektywy ciężko czyta się wiersze, w które wmieszany jest bóg, niezależnie od użytej litery. Ten nie sprawił mi problemów w odbiorze, a i uśmiech się pojawił. 

Opublikowano

Męski punkty widzenia, a że siedzisz wysoko, masz przynajmniej tymczasową przewagę, podobnie jak ta pani z ładnymi nogami. Potem przeważnie się wyrównuje. 

Te twoje wiersze / opowiadania są fajne i to jest tak, jak człowiek pisze i widać, że to prawdziwe. Pozdrawiam. 

Opublikowano

@GrumpyElf dokładnie taki był zamiar. Lekko i z dystansem. Wpleść pomiędzy nieco filozoficznej treści i również z dystansem. Dziękuję i pozdr. 

@[email protected] czerpiesz swoje wierszowane odpowiedzi, jak że studni bez dna. Miłe to i przyjemne. Dziękuję i pozdr. 

@corival z góry to zawsze z góry. Lepszy widok. Dziękuję i pozdr. 

@Marek.zak1 tak. To jest moje główne założenie, zrobić trochę poezji z życia zwyczajnego. Dziękuję i pozdr.

Opublikowano

@[email protected] trochę to w zyciu inaczej wygląda niż niesie gminna opowieść. Przynajmniej w moim przypadku. Może kiedyś... Pozdr. 

@Gosława ależ proszę, nie! W mini i tylko tak. Na fotelu pasażera połóż czerwoną kokardkę - po tym Cię rozpoznam i zaproszą na kawę. Pozdr. 

  • dach zmienił(a) tytuł na Lekka, prawie kryminalna historia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Autorzy: Michał Leszczyński plus AI.   Mgiełka   Ref. jak tu pięknie, jak wspaniale niewidocznie pogodowa poświata przesłania przesłania tyle się wydaje, że się udaje że może jest, że na pewno jest, że być musi że zasłony przeminą, że kiedyś dojdziemy, aby przeniknąć   Gdybyś potrafiła nas nauczyć lekkości pośród sił grawitacji ulecielibyśmy w przestrzeń nieba   Nie chcesz uczyć...   Przekonujesz otoczenie niezmiernie że na moczarach trzeba się unosić nie być, roztaczać się, nie pamiętać   My nie dorastamy...   Ciężkawe serca warto opłukiwać niczym dłonie w żeliwnej wannie z nas sztuka tylko Tobie się udaje   Wodzisz wzorem duszy...   Ref. jak tu pięknie, jak wspaniale niewidocznie pogodowa poświata przesłania przesłania tyle się wydaje, że się udaje że może jest, że na pewno jest, że być musi że zasłony przeminą, że kiedyś dojdziemy, aby przeniknąć   Przypominasz nam myśl ulotną co przypadkiem miała nie powstać niepewną chwilką przyszła i odeszła   Mówisz co nieistotne...   Jeśli zakochany wkrótce zapytam zabrzmię ciężkością niemiłosierną obawiam się własnej niezręczności   Pragnę Cię... ...nie spłoszyć...   Ref. jak tu pięknie, jak wspaniale niewidocznie pogodowa poświata przesłania przesłania tyle się wydaje, że się udaje że może jest, że na pewno jest, że być musi że zasłony przeminą, że kiedyś dojdziemy, aby przeniknąć
    • @ireneo 19 letni powstaniec nie był wojskiem skończył w tym roku 100 lat i warto przeczytać co dzisiaj powiedział.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - no tak - poprawiłem - dziękuje -                                                                          Pzdr.
    • @Migrena   Nie, to nie jest błąd, tylko: logika, niektórzy tak robią - celowo wprowadzają w błąd nieświadomych czytelników - pozwalają na to anonimowe nicki, a ci - którzy używają pełnej tożsamości - są bardzo inteligentni, wie pan może - co to jest rozdwojenie osobowości?   Łukasz Jasiński 
    • Jodła stuletnia rzekła do pąsowej róży: Ja przetrwałam śnieżyce, nawałnice, burze, Przetrwałam huragany i zimę stulecia, A twój powab zapachu, nektaru i kwiecia (Mówię to nie złośliwie, lecz ze szczerą troską) Nie przetrwa dwóch dni błota, wichru ni przymrozków. Cenne wprawdzie jest piękno, kolorów wspaniałość, Lecz liczy się naprawdę – solidność i trwałość. Słuchała tego róża, wzruszając płatkami. I odrzekła: Sąsiadko, mówiąc między nami To rozmaicie bywa w życiu naszym ziemskim, Niezbadane są bowiem wyroki niebieskie. I przyszła nawałnica, uderzył huragan, Z nieba spadł deszczu kocioł, gradu pełny sagan. Rankiem dnia następnego, róża oraz jodła, Które burza pospołu ku ziemi przygniotła, Leżały razem w strzępach, smutno i żałośnie, Tak to czasami bywa o karpackiej wiośnie, Ale przestrzec tu muszę zuchów oraz śmiałków, Że na całej planecie tak bywa – pyszałkom…
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...