Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

moja babcia była jak ja

wjola
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

wjola

wjola

Opublikowano
Opublikowano

skromna
lecz nad wyraz
pewna siebie

 

niewiele miała przyjaciółek
ale same oryginały
jedna niebywale cnotliwa
bezdzieietna
(mąż delikatność i tęsknota w oczach)
w jej domu czystość nieziemska
i cisza niezakłócona
i niewypowiedzany żal
czysta woda ze studni
w wiaderku

 

druga kucharka

we francuskiej ambasadzie
(niezamężna i bezdzietna)
na emeryturze jak dama
hrabianka w kapeluszu
z wiekim zaangażowaniem
organizowała obiady
z pomocą swej siostry pani Józefy
(niezamężnej i bezdzietnej)
by uczestnik poczuł się
jak nie wiem kto
a ona jak hrabianka
i znawczyni Savoir-vivre
a babci w to graj
lubiła te obiadki
u pani Stanisławy
tęsknota do światowego życia
i wyższych sfer
brała górę

 

jestem taka jak babcia

5

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • aniat.
      Za zakrętem

      Przez aniat. · Opublikowano

      @Adler …ale trochę optymizmu się w nim tli.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dariusz Sokołowski
      Obecność

      Przez Dariusz Sokołowski · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Dziękuję za odwiedziny.
    • Adler
      Za zakrętem

      Przez Adler · Opublikowano

      @aniat.   Smutny ten Twój wiersz, wyłączyć czas i wsiąść w pociąg bez bagażu  w drogę do odzyskania siebie. Fajnie, że widzisz drogę którą daje nadzieję, na nowe.        
    • Berenika97
      Od końca

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @huzarc Dziękuję za tak wnikliwą lekturę. Zależało mi na dotknięciu trudnych doświadczeń bez sentymentalizmu. Twoje słowa o "minimalizmie z psychologią" trafiają w sedno. Dziękuję. @Migrena Dziękuję za tak szczere wzruszenie i za to, że wyłowiłeś te konkretne obrazy – "sny wędrowały boso" rzeczywiście pisały się same, jakby musiały zaistnieć właśnie w takiej formie. To niesamowite, że puenta o uczeniu się "od końca" tak do Ciebie trafiła – chciałam, żeby zamknęła wiersz i jednocześnie otworzyła przestrzeń do refleksji. Twój komentarz bardzo mnie ucieszył. Dziękuję z całego serca. @Marek.zak1 Dziękuję że dostrzegłeś nie tylko sam ból deficytu emocjonalnego, ale także jego konsekwencje w dorosłym życiu – tę podatność na manipulację. Rzeczywiście, te doświadczenia z dzieciństwa rzutują na całe życie. Dziękuję za te refleksje i za ciepłe pozdrowienia. Serdecznie odwzajemniam. @lena2_ Dziękuję Ci serdecznie! Masz rację – ta myśl jest bolesna, ale ważna. Pisząc ten wiersz, myślałam o realnej osobie. Przesyłam ciepłe pozdrowienia :) @KOBIETA Dziękuję Ci z całego serca! "Dom bez snów" – tak, to właśnie chciałam uchwycić. Twoje słowa bardzo mnie wzruszyły. Dziękuję za tak ciepły odbiór. @Waldemar_Talar_TalarBardzo dziękuję! Czasami możemy okazać wsparcie słowem, gestem, dobrą radą. Pozdrawiam.:) @Nata_KrukBardzo dziękuję! Dzieci wiele, ale też dorosłych, którzy powielają ten model wychowawczy, który był ich udziałam. Pozdrawiam.  @Whisper of loves rainBardzo dziękuję!  Dziękuję za te refleksje.  To właśnie chciałam dotknąć – jak deficyt bliskości wpływa na całe nasze życie, nawet na zdolność do marzeń. Pozdrawiam serdecznie. @iwonaromaBardzo dziękuję! To dla mnie najważniejsze – gdy wiersz dotrze prosto do serca. Pozdrawiam. 
    • EsKalisia
      bliskie spotkania trzeciego stopnia

      Przez EsKalisia · Opublikowano

      @bazyl_prost przeżyłam coś podobnego... Tylko bez zielonego awokado. Mimo tego było miło, głowa pełna zielonego z pestka.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...