Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pomówienia


Rekomendowane odpowiedzi

Gość Franek K
Opublikowano (edytowane)

Ktoś rozsiewa durne plotki,

Że każda kobieta

Mówi ponoć cztery razy

Więcej od faceta.

 

Moja żona z tym stwierdzeniem

Nie zgadza się wcale.

- Bzdury, bzdury, bzdury, bzdury!

Powtarza mi stale.

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Fajny. 
Podoba mi się konsekwencja 3 wersu drugiej strofy:)

 

cztery razy bzdury
to i tak nie dużo
to namiastka ciszy
co przed słowną burzą

 

wtedy dziesięć razy 
grzmotnie owa bzdura
i z jednego słowa
utworzy się chmura :)

 

Pozdrawiam.

Gość Franek K
Opublikowano

@[email protected]

 

Z tą racją to bywa różnie.

 

Dzięki i pozdrawiam.

@Gosława

 

Dzięki.

Przypomniał mi się dowcip o Stirlitzu.

- Stirlitz! Pojedziecie z misją do Baden Baden.

- Mi nie trzeba dwa razy powtarzać :)

@dot.

 

Tak też bywa.

 

Dzięki Dot i pozdrawiam.

Gość Franek K
Opublikowano

@Pi_

 

Unosi intonacja :)))

 

Dzięki i pozdrawiam.

@Max

 

Język kobiet jest dla facetów nie do pojęcia :)

A czynności męskie nie do ogarnięcia dla kobiet.

@valeria

 

No tak, ale tylko przy piwie :)

 

DiP.

@tetu

 

Fajne :)

Konsekwencja jest bardzo ważna w życiu.

 

Dzięki Tetu i pozdrawiam.

@Gosława

 

Ja? Ciebie? W życiu ;)

Gość Franek K
Opublikowano

@corival

 

Staram się streszczać, jak przystało na członka męskiego rodu :)

 

Dzięki i pozdrawiam. F.K.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @yfgfd123 Pisz dalej – tylko tym razem dla niej, nie dla redakcji.
    • Ej, mała - tu w młynie czas klei się jak kit, a ja z niego lepię gryps. Piszę ci na papierze od paczki, co śmierdzi jak melina po bibie. Kraty śpiewają swoje, kibel parzy wspomnienia, a ja cię mam w łebie jak świecę - pali, nie gaśnie. Twoje imię dźwięczy na spacerniaku jak stara piosenka z zakazanego radia. Łapię oddech, łapię dym, mam cię w kieszeni jak filong ze zdjęciem. Ty - moja sztela, co trzyma pion, gdy świat wali wałki. Ja - zawiniak, co kitra uczucie między cegłami i szeptem, trzymam pax i sztelę jak beton w dłoni, czuję szajbę w murze, która przypomina, że każdy dzień waży tonę. Bo tu każdy ma wyrok, ale nie każdy ma dla kogo odliczać czas. Ja mam - i to mnie trzyma przy murze jak stalowy sen. Gdy noc kręci szlaję po korytarzu, twoje oczy są moim światłem, jakbyś przeszła przez mur i zostawiła klucz w mojej dłoni. Nie obiecuję złota, obiecuję tylko lojalkę i prawdziwy sztos - bo kocham cię jak przyjaciel na balecie: z zasadą, bez ściemy. Więc trzymaj ten gryps, niech śmierdzi betonem i dymem, niech każdy wie, że nawet zawiniety chłop ma serce. A kiedy wyjdę - nie wezmę nic, prócz ciebie i dwóch zdań: że kocham. Że wrócę. Że na słowo - na beton -  trzymam fason i kit, czuję rufę i gruchot, które uczą, że mur nigdy nie kłamie. A jak mnie kiedyś zapytają, co ocaliło mnie z muru, powiem: twoje imię - napisane jak modlitwa na dymie papierosa, między klawiszem a odsiadką.  
    • Most pospinany zewsząd na miłości zardzewiałych kłódkach. Ja zawsze jestem zero jedynkowy. W miłości zawsze u mnie druga tura. Wolę jednak opiekę śmierci. Dlatego właśnie ochoczo chwyciłem lekkość pióra. Bez pomocy już nie wstanę i nie wyruszę w świat. Jak kaleka-zabawka o wyrwanych kółkach. Nie niewiast uśmiech a drwina. Teraz ciśnienie mi podnosi. Duma pobita nieraz. Kolejny raz w zaułki duszy krwawo uderzona. A miłość jak ptak chorowity, przez wiatry burzy strącona. Demoniczny kot, trzewia jej zębami rwie. I truchło w pysku triumfalnie unosi. Nie bój się. Podejdź pod ogrodzenie. To cmentarz Twych marzeń. Potężny, skażony obszar. Stoisz nad ciemnością otwartego grobu. By wpaść potrzebujesz szturchańca. Obok we mgle trupiej, rozkłada się ciało miłości gońca. Consummatum est! Ego iam moriar.
    • @viola arvensis Ciepnij nostalgię na śmietnik,                               jesteśmy przecież... naczelni.
    • @Waldemar_Talar_Talar powiedzieć kocham i zostać kiedy trudno - to miłość
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...