Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Truteń


Rekomendowane odpowiedzi

Kiwam się sobą na fotelu

łychami sążnistych dawek

doznaję przyjemności ubocza 

widział tu kto główny nurt?

 

rozpościeram szczupłe myśli

maska przykrywa uśmiech

zgoda przerasta wybaczenie

mikro wzruszenia koją blizny

 

fruwałem niczym prężny truteń

lodowate żmudne lata

misja mrozem ku zatraceniu

melodii i dźwięków mej duszy

 

wciąż bujam się wśród słów

rozeszła się napotkana miłość

było mi dane zaznać prawdy

ja nie truteń, ja człowiek :)

 

Dziś garść oczywistości mówi dobrej nocy.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Truteń też człowiek, nie rozprasza się i nie rozmienia się na drobne :) kumuluje energię by wejść w swą rolę raz a dobrze :) 

 

Możesz być kim chcesz... mawiają dwudziestopierszowieczni ja po ropuszemu dodam możesz być kim chcesz tak długo i szeroko jak mieścisz się w ramach człowiek. 

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

Edytowane przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...