Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A to ci historia?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przyrzekam solennie, że nie nabijam się z twojego pięknego wiersza, wręcz przeciwnie bardzo przypadł mi do gustu. Na serio jakimś przedziwnym trafem się to ułożyło. Mój tekst jest zresztą skierowany do - "poety zbiorowego"- i wytycza obawę dla drastycznych systemów tzw. "powszechnej negacji w liryce" - ogólnie. Czyli twój utwór --> jest jakby zgodny z moim użytkiem prawdy i potrzeb zachowawczych w liryce. Twój wiersz jest przecież ewidentnie pozytywny, wrażliwy i napisany w wyraźnej empatii peelki i jej obiektu zainteresowań. To piękny wiersz. Plastyczny. Wszystko w nim żyje, porusza się, klaruje kolory, "podgłaśnia" dźwięki, o tym pisałem zaliż wcześniej. A ciebie nie poznałem nawet nigdy w dyskusji, stąd wynikało to pytanie o imię pod moim z kolei tekstem. Nie mogę przepraszać za coś czemu nie jestem winien. Skojarzyłem wczoraj mój tekst z twoim motywem lirycznym, ale odebrałem go dość synkratycznie. Współczulnie. Mi to zawsze musi się coś dziwnego przydarzyć? Miałem dłuższą przerwę w publikacjach tutaj, a zresztą mało podczytuje inne komentarze, więc jakby wyrwany z kontekstu bywam, hahaha; jesteś Elfem-może jakowyś chochlik nam (mi-tobie) zadałaś wniknąwszy w moje percepcje. NIESAMOWITE

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Tomasz Kucina Warto było Cię zaczepić (oskarżyć haha) żeby dostać tak cudowny komentarz :P 

A tak na poważnie, nawet nie śmiałam połączyć tych zbiegów okoliczności w jakikolwiek zamierzony sposób, ale zachwycił mnie ten przypadek, cudowny był. Muszę ujarzmić swego elfiego chochlika, aby móc wnikać w Twoją percepcję z pełną premedytacją, dopiero byłoby ciekawie. Dziękuję Ci Tomaszu za poświęcony czas :) 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Kamil Olszówka Czesc i chwała bohaterom! Piekny wiersz. Zostawiam szczery  podziw

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Simon Tracy W trumnie umieszczasz parę kochanków w wiecznym uścisku, co dodaje tej śmierci swojego rodzaju romantyzmu. Spotkałam się z tym pierwszy raz. Ale szczególnie poruszająca jest druga część, gdzie sen z ukochaną kontrastuje z przebudzeniem "do zimnej jak lód" rzeczywistości. Ostatnie wersy (dotyczące broni) są dla mnie wyjątkowo trudne — sugerują możliwość samobójstwa, co całemu wierszowi nadaje bardzo ciemny wymiar. Ogólnie tekst jest piękny.
    • ~~ Jarek i Karol dzisiaj w Zimowie - po co przybyli? Zaraz odpowiem .. Kupili narty - liczą na śnieg, tego tu nie ma - był, ale zbiegł; czyli stopniał i spłynął .. Obarczyli więc winą obecnie rządzących - bo to ponoć przez nich, mamy okres gorący pomiędzy Polakami .. Czy to jest prawdą? Odpowiedzcie sami i .. czy śnieg od tego topnieje?!! Skomentujcie szybko .. bo mnie krew zaleje!! ~~
    • @lena2_ To piękny wiersz! Czytam to jako rozmowę z sobą – między tą częścią nas, która chce wolności i rozwoju, a tą, która wie o naszych ludzkich ograniczeniach. Wiersz ma też lekkość – jest lakoniczny, ale wiele mówi.
    • @Nata_Kruk To piękny wiersz o twórczości, melancholii i przemianie emocji w sztukę. Smutek i niepewność przechodzą w pracę rąk, gdy abstrakcyjne uczucia stają się namacalne — kolory na palecie, pociągnięcia pędzla. Jest kontrast w tym wierszu. Na początku wszystko jest statyczne, szare, zadumane — jesień, szarość, a potem pojawia się ruch, energia: "wybudzam farby", "sztaluga pląsa", uśmiech. To nie jest ucieczka od smutku, ale jakaś transformacja go w coś. Pytanie na końcu — "czy zechcesz teraz ramkę dorobić?" — jest super nieproste i genialne.  To pytanie o ukończenie, o wypełnienie, o krok dalej. A może i o to, czy w ogóle mamy prawo „dokończyć" rzeczy niedokończone? Pewnie znowu za bardzo kombinuję - wiersz piękny i mądry. :))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...