Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

W półotwartych powiekach sny, jak mgła ścielą się o świcie.
Potargane myśli mkną już, niczym fale barwnych skrzydeł.
Świat rozkwita w tym spojrzeniu, ciepłem Wiosna rozpogadza.
Może kawę byś jej zrobił, to by wcześniej z łóżka wstała?

 

Także delikatna bryza niech popieści wszystkie zmysły.
Ona w lustrze się przegląda, a Ty ciągle o niej myślisz?
Zrywasz dla niej komplementy, lecz kapryśna jest czasami.
Woal znów opina kształty, Zefir może jest zbyt śmiały?

 

Nie! To ona roztargniona, gubi kwiaty z swego wianka.
Lubisz patrzeć gdy się śmieje? Zatańcz z nią w tych jej rumiankach.
Słyszysz? pszczoła gdzieś w tle bzyczy, ach użądlić nie wypada.
Tylko promień jak miód spływa, kiedy blask się w niebo wplata. 

Edytowane przez M.A.R.G.O.T (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Jak na rymowany, 'szeroka' pozycja, szesnatsozgłoskowiec... jest kilka tzw. "zapchajdziurek",

ale całość tworzy bardzo przyjemny klimacik.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Druga szczególnie mi się podoba.

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...