Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jestem

Czarek Płatak
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Czarek Płatak

Czarek Płatak

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

Jestem 

 

Brudnym psa, które biegnie skundlone i dzikie 
o północy w ulicę do księżyca wyciem

 

twarzą matki zakrzepłą pod lodem powieki 
kiedy sine jej palce różaniec utrefił 

 

na pamiątkę miłości co młodo umarła 
ciałem krzyża schylonym na drogi rozstajach

 

tą z którą można dotknąć dna i w niej utonąć
strzałą w sercu głęboko po brzechwę utkwioną

 

szarym świtem gdy czoło do szyby przylepia 
budząc nocy bezsennej przed światłem dnia przestrach 

 

z dachu ust w bruk zepchniętym wciąż głodnym, brzemiennym 
permanentnie, rejestrem straconych nadziei 

 

i w odwiecznej po szczęście kolejce petentem 
jednocześnie w głąb siebie zwiniętym ze szczętem 

 

w ok(n)o Boga kamieniem zapiekle rzuconym
który w ziemię z powrotem strącają anioły 

 

wszystkich tęsknień Aortą w szept zmienioną i krzyk 
kiedy w błoto z krwią wsiąkną kiedy zeschną się w Nic

 

z kurzem liter unosząc się nad drogi ciałem
na wspomnienie kroków gdy już dawno przebrzmiały

 

żeby szramy oblepić wciąż nie zagojone
w których zadry jątrzące, żywy ogień płonie

 

żeby drżeniem strun cienia światło oswobodzić
żeby światła dygotem cień kłaść znów przed oczy 

 

myśli w bruzdy wisielczej kołnierz zakutane 
pod wzdętymi żaglami cisnąć w rzeki fale 

 

niwą piersi toczącą zachodów katedry 
aż gdy rzece uda się w pół tę niwę przegryźć 

 

i z kolejnym oddechem ziemi rozszczepionej
jak dorosłe niemowlę znowu się urodzę

 

zlepekiem liter i sylab, wersów, strof, bo jestem 
z każdym dniem wciąż na nowo piszącym się wierszem. 

 

 

Edytowane przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)
8
Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano

Treść wiersza przepełniona obrazami, że można by w moim domu wszystkie ściany udekorować,

a byłoby czym. Są wersy, które na pewno przytulę... nie cytuję, dużo ich.

Z uwag... z powrotem.. raczej tak trzeba oraz pytanie... 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

czytało mi się.. brudem... ale wtedy musiałoby być.. który biegnie skundlony  i dziki itd.

To jedyny dylemacik.

Pozdrawiam.

2
iwonaroma

iwonaroma

Opublikowano
Opublikowano

Niezwykły. 

Ale takie wiersze wymagają czasu i pracy, także nie ma co wymagać od Autora, by je codziennie strzepywał z rękawa ;) 

Bardzo mi się podoba to zestawienie Aorty i Nic - super.

To brudne psa wg mnie inaczej niż tylko brud. Bo brud to jakby tylko cecha zewnętrzna, natomiast - brudne - to część istoty. Tak to czytam.

Radosnych Świąt Czarku 

1
Czarek Płatak

Czarek Płatak

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No właśnie. Przecież wiersze choć rozdrapują generalnie powinny, a przynajmniej mi pomagają. Takie osobiste catharsis. Co z tego, że trzeba je co chwilę odnawiać. Lepsza chwilowa ulga niż jej brak. 

Pozdrawiam i życzę by udawało się ją odnaleźć. 

Czarek Płatak

Czarek Płatak

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No, przynajmniej czasem się nim bywa ;) 

Dziękuję. Tak, możemy być niemal tym wszystkim o czym są wiersze i w drugą stronę. 

Pozdrawiam 

To już tak ze mną jest, że jak pisząc opieram się o rymy staram się by było to melodyjne, rytmiczne i śpiewne. 

 

Dziękuję za czytanie i wyrozumiałość ;) 

Czarek Płatak

Czarek Płatak

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dokładnie. Może nie zawsze przyjemne i miłe, ale mogą być dobre jeśli przekuć je w coś dla nas pożytecznego :) 

Odpozdrawiam 

Dziękuję. Również pozdrawiam 

Ja też bym chyba wolał, ale jednocześnie wolałem uniknąć powtórzenia z wcześniejszego wersu,gdzie ta fraza pasowała mi jeszcze bardziej. 

Cieszę się, że wyłuskujesz smaczki. 

A kim jest Czarek to jest ukryte. Między wierszami ;) 

Oo, niezwykle często mam Marek podobnie ;) 

Pozdrawiam 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Somalija
      Artykuł 5

      Przez Somalija · Opublikowano

      atak z powietrza dalej czołgi  artyleria i piechota  klasyka    wojny jaką znamy nie będzie    dwa plus kot  wysprzęglona Polska armia nie grozi    tarcia pod tablicą Mendelejewa Pokrovsk i jak po stole do Kijowa  obliczony na klęskę  pas ziemi niczyjej     Och Karol trzymasz się  a sukienka Trumpa  dziurawa  faluje w tańcu z innym    pomyśl o schedzie  rodzimej    noblistki                   
    • Łukasz Jurczyk
      Gdzie rdzewieją miecze: 7. Narodziny wichru

      Przez Łukasz Jurczyk · Opublikowano

      7. Narodziny wichru (narrator: perski kancelista)   1.   Wieść z Hellady — Macedończyk zwyciężył. I nikt się nie zdziwił.   2.   Święty Zastęp umarł jak trzeba. Reszta — jak zwykle.   3.   Mówią, że nadszedł pokój. To tylko cisza przed wichurą.   4.   Filip — wódz, który zna wartość ludzkiego błota.   5.   Zbyt wiele zwycięstw bez ceny — bogowie upomną się później.   6.   Trzeba pogratulować, nim zaczniemy się bać.   7.   Coś się rodzi na Zachodzie — zbyt pewne siebie.   8.   Być może to nic. Być może początek końca.   cdn.
    • violetta
      Winniczek…

      Przez violetta · Opublikowano

      @KOBIETA też jestem piękna:)  @infelia musiałabym dorobić drugi talerz, bo za mało by było:) nie ma co zmywać, tylko opłukać w wodzie:)
    • infelia
      Prezent

      Przez infelia · Opublikowano

      Z kominka dym unosi się kłębami, Na salony się wdziera, cugu brak? A cóż to? noga zwisa nad paleniskiem. Dziadek z babcią, wnuki z nimi,   O kocie i myszy nie wspominając, Ciągną, ile sił starczy: i raz, i dwa, i trzy! Bum! padają na plecy, a przed nimi dziwoląg W czerwonym kubraczku wypada.   „Hu, hu, hu!” – zakrzykuje – „niosę niespodzianki!” Oj, bidulo, skąd się wziąłeś taki usmolony? Brodę masz przypaloną, portki w strzępach, Co tam masz na plecach? worek piasku?   Nie mów, że prezenty, pokaż, nie bądź chytry, Komisyjnie otworzymy, rach-ciach. O! fajowo! jest ciuchcia, dziadek już się cieszy. Łyżwy, moje, moje! – Emilka piszczy.   Sweter w bałwany… głęboka cisza zapada. Jest i paczka, a w niej model pajęczyny Do sklejenia tylko dla wytrwałych, Napisano drobnym druczkiem na odwrocie.   Szalik, dziwnie długi, jakby dla teściowej… Pomarańcze i orzechy, jabłko i migdały, Piernik nawet nos podrażnia… apsik! Tylko tyle, a gdzie auto i rowery?   Miał być jacht i karnet na siłownię, lot balonem I safari po Afryce dzikiej, niezbadanej. Stasiek, kartkę bierz i pióro mi w te pędy Skargę oficjalną podyktuję do Rovaniemi!   W tym zamęcie, nie mówiąc zbędnego słowa, Gość zdjął czapkę, brodę, wytarte szaty I nagle stał się zwykłym, starym człowiekiem, Co patrzy na tę chciwość ze smutkiem.   „Prezentów dałem w bród, lecz wy nie pojęliście, Że najcenniejszym darem nie jest rzecz żadna, Lecz radość świąt, wasza bliskość, czułe słowa I ten widok was wszystkich, jako rodzina zgodna”   Zanim zdołali jęknąć, rozpuścił się w powietrzu, Jak zapach ulotny, ledwo nosem uchwycony. A pod choinką rozświetloną, w miejscu na prezenty, Kartka została z napisem: „podarujcie sobie siebie”  
    • infelia
      Winniczek…

      Przez infelia · Opublikowano

      @violetta Do tego zdjęcia trzeba jeszcze domalować mój widelec! Gary pozmywam.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...