Neszama

[Klaudia Gasztold]

obnażyłam swą neszamę

zdziwiłam się własną odwagą

kula u nogi się odpięła

wraz z dotykiem dłoni

dobrze wiesz czyich

 

błogo mówiłeś

zaczarowane słowa

zmieniając mnie powoli

systematycznie

 

nauczyłeś deszcz pokory

nawet niebo się otwiera

gdy spoglądasz w górę

 

idę przed siebie pewna celu

usypany grunt pod stopami

skrzypi nocnymi wersami

 

odkryłam w nas coś

przez co sama w lustrze

siebie nie dostrzegam

tylko szukam bacznie Twoich warg

podobnie czynisz

gdy ujmujesz brzytwę

ścinając krótkie włosy z brody

które tak kocham

 

to coś

a może wszystko

pulsuje w neszamie

budząc serce

zmusza do bicia

 

do picia kolejnych dni

i zasypiania we wspólnym ukojeniu

 

Klaudia Gasztold

[Sylwester_Lasota]

Ja też nie szamię.

Pozdrawiam.

[emwoo]

@Klaudia Gasztold

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Gość]

@Klaudia Gasztold Ładny wiersz, podoba mi się. Tylko czy musiałaś tak kombinować i nazywać duszę neszamą? Nie mogłoby być po prostu: dusza, żebym nie musiał googlować i sprawdzać, co to znaczy? ;P Chyba, że po prostu spodobało Ci się to słowo i koniecznie chciałaś napisać wiersz, w którym je zawrzesz - to spoko ;D

Pozdrawiam gorąco!

[Leszczym]

@Klaudia Gasztold Z podobaniem. Fajne te Twoje wiersze:))

[Klaudia Gasztold]

@Leszczym dziękuję