Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"KU PAMIĘCI NAJWAŻNIEJSZEJ OSOBY MOJEGO ŻYCIA"

 

Kochana Mamusiu,
Chciałbym Przekazać Ci Kilka Tak Ważnych Dla Mnie Słów,
W Których Pragnę Wyrazić Swoją Miłość Do Ciebie.
Matulko Kochana!
Dałaś Mi Życie Bezcenną Duszę.
Cenię Twoje Poświęcenie I Przy Tym Odczuwam Dumę,Że Obdarzyłaś Mnie Sercem I Rozumem.
Byłaś Dobrą Kobietą O Wielkim Sercu,A W Moim Oczach Świętością.
Wiesz Co W Tym Wszystkim Jest Najpiękniejsze?
Że Ponad Trzydzieści Lat Poświęciłaś Tylko Mi.
To Był Wspaniały I Niezapomniany Czas.
Chyba Ci Nigdy Tego Nie Mówiłam,Ale Cudownie Jest Być Twoją Córką I Prawdziwy Zaszczyt Mieć Taką Mamę.
Nigdy Nie Spotkałam Kogoś Tak Podobnego Do Ciebie.
Człowieka;Odważnego,Zdeterminowanego,Niestrudzonego.

Zawsze Mnie Zastanawiało Skąd Czerpiesz Swoją Siłę.
Choć Bywało Trudno A Los Rzucał Kłody Pod Nogi Ty Nie Poddawałaś Się A Do Tego Potrafiłaś Jeszcze Pocieszczać I Wspierać Innych.
Tak Wiele Razy Byłaś Dla Mnie Przykładem,Tak Dużo Mnie Nauczyłaś.
Nie Tak Łatwo Być Matką,Ale Ty To Zadanie Wykonałaś Mistrzowsko!
Może Ta Magia Polegała Na Tym Że Nie Chciałaś I Nie Próbowałaś Być Autorytetem Tylko Chciałaś Być Przyjacielem.
Wiesz,Nikt Nie Ma Takiej Mamy Jak Ja.
Pięknej,Mądrej,Zdolnej,Pomysłowej,Bystrej,Błyskotliwej,Uśmiechniętej,Troskliwej,Kochającej.
Dziś Już Jestem Dorosła,Ale Tęsknię Do Bycia Dzieckiem.
Przywołuję Wspomnienia I W Większości W Nich Jesteś W Nich Tylko Ty.
Stoisz W Cieniu,Ale Zawsze Jesteś Gotowa Aby Pomóc,Pocieszyć,Przytulić.
Zawsze Byłaś Dla Mnie Najważniejsza.
I Zawsze Potrafiłaś Sprawić Że Czułam Się Ważna I Potrzebna.
Czym Zasłużyłam Sobie Na Taką Mamę..?
Wychowałaś Mnie Sama,Na Jak Uważam Porządnego Człowieka Z Sercem Pełnym Ciepła,Potrafiącego Kochać.
Szacunek Dla Ciebie To Opos Twojej Ciężkiej Pracy.
Mamo,Teraz Stoję Tu Przed Tobą,A W Moich Myślach Sala Widzeń.
Widzę Jak Cierpiałaś I Męczyłaś Się.
Starałam Się Jak Tylko Mogłam Aby Ci Pomóc Złagodzić Twój Ból.
Lecz Jesteś Teraz Potrzebna Gdzieś Indziej.
Pan Bóg Zabrał Cię Do Siebie Abyś Tam Uczyniła To Dobro Które Spełniłaś Tu Na Ziemi.
Lecz Nie Przejmuj Się MAMUSIU.
Dam Sobie Radę,Choć W Sercu Odczuwam Ogromny Ból.
Pamiętaj,Zawsze Będę Z Tobą,A Ty Zawsze Będziesz W Moim Sercu.
Kocham Cię Moja Ukochana Mamusiu.
Twoja Na Zawsze Córka Lilianka.

 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • 1 miesiąc temu...
  • Mateusz zmienił(a) tytuł na "KU PAMIĘCI NAJWAŻNIEJSZEJ OSOBY MOJEGO ŻYCIA"

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dziś w ogrodzie raj był tu kwiecień bywał maj   zawitał czerwiec piwonią  zapach  kradł   lipcowi  drzwi  otwiera na co  róża się dąsa   bo woli sierpień - wrzesień też się jej podoba   dziś w ogrodzie gaj zapach zgubił winien wiatr   dla mnie ten ogród to kumpel   -  to prawdziwy mych marzeń kram
    • Dziś Lubię Mgłę Z Głową w Chmurach Cały Dzień W NIebiosach I w Wodzie Nad Wodą w Lesie Bez Wiatru Wytchnienie    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Ja - chwilowe wzmożenie przestrzeni   Zapis światła w tkance  Fazy ubrane w sieci liczb Ludzki teatr geometrii  Emanacja niebytu  Przelana jak wodór w śnieg  Do twardości struktury   Świadomość przepływu Nie do utrzymania Jak każda wiedza   O matce    Kończy się obłędem  Tragizm rozpadu  Hagiografia hologramów    Dynamika bez metafizyki  W projekcji pulsu I słowa, które znaczą  Bez istnienia    Jak nuty bez muzyki
    • Moje przyjaciółki to drzewa:)
    • Wiesz - ja lu­biłem zachmurzo­ne niebo Cel­tyckie chóry przy dębo­wych stołach Gdy gar­son mil­cząc Guin­nessa na­lewał I krzepnął spokój bo świat mnie nie wołał   W ra­mionach gro­zy czy też w brzas­ku chwały To­piłem obłęd który wciąż doj­rze­wał Świat wy­dawał się być niedos­ko­nały Dla am­bicji i wewnętrznych prze­mian   Ce­niłem piękno po­nad wszelką miarę Budząc nadzieję roz­siewałem smut­ki Kar­miłem ciało i tra­ciłem wiarę Gry­wając w ba­rach za bu­telkę wódki   Słowa spłonęły wiatr roz­wiał po­pioły Spoj­rzałem w stud­nię swo­jej ciem­nej duszy Wie­czność od­kryłem w ok­ruszkach po­kory Kroplą od­wa­gi zło pragnąc wyk­rztu­sić   Dzi­siaj ro­zumiem dokąd ten świat zmie­rza Wszys­cy to wiemy lecz nikt nic nie zmieni Chcę być świadec­twem Two­jego przy­mie­rza Pa­nie coś stworzył tę prze­piękną Ziemię
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...