Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Z Robaczywym Sercem


Rekomendowane odpowiedzi

popatrz na mnie
wskroś ciszy obdartej
nieukojonym słowem
rwacej rzeczywistosć
przepisanymi na czysto
wśród drzew papierowych
ustami
spod serca wypij
łzy słone

a kiedy przyjdą ci odebrać
wieczyste światła jasne struny
wspomnij nieczułe oceany
zatarte solą pod podłogą
i wspomnij jak patrzyłam wtedy
pod swiatłem świecy pogrzebana
nie czujac, jak w źrenicach igra
wciąż nienazwane po imieniu

dałeś mi poznać, odbierz teraz
te na ramieniu linie trwożne
i oczom duszy ukaż wreszcie
przegniłe gniazdo zimnych dłoni




juz:))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ty i twoje wiersze - to niezwykłe zjawisko...
nie lubię slodzić...i ochac..naprawdę...

ten tekst jest kolejnym, ktorego zapomniec się nie da...
jest tutaj...na tej stronie kilka osób....któe zdają się być moim rodzeństwem ....
niektórzy jak siostry i bracia bliźniaczy....
jesli się nie obrazisz....taką siostrą dla mnie jesteś...
jak Seweryna..która...och...o Sewerynie mogę długo....
i znó się cieszę..że ja pierwsza...
mogę wyrazić swój wielki podziw...
wiersz wędruje do mojej szuflady poetyckiej na miejsce honorowe...

pozdrawiam cię ciepło - Mirka



yhmmmm..widzęsmile.gif))))))))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

och, nigdy w życiu nie obraziłam się, kiedy ktoś nazwał mnie siostrą, choć wielu już mnie tak nazywało.... dziekuję ci Mireczko mi faktycznie, jest tu kilka osób, z którymi łączy mnie coś... cichego i nieuchwytnego... bo wiem, że zrozumieją... ty jestes jedna z nich... smile.gif

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...