trzcina myśląca

[Koziorowska]

człowiek jest skargą niczyjego świata

cieniem płomienia świecy

na opuszczonej mogile

płytkim westchnieniem wiekuistości

 

żałosne istnienie

spowite tchnieniem Boga

przemijające z gwiazdami

których wyrzekł się zmrok

 

nie ma w nas ciszy

głośniejszej od krzyku śmierci

jesteśmy echem łez

echem szeptu

 

i choć zbyt ciężki krzyż

przygważdża nas do nieba

a Bóg podstawia nogę

ufajmy ciszy przed burzą

wierzmy w spowiedź zagubionego deszczu

nie bójmy rosnącej w nas tęczy

 

zanim wzejdzie kolejny świ(a)t

a ten Bóg odda do reklamacji

udajmy się w podróż

wokół duszy

 

nie ma bowiem w nas

ani jednej łzy

którą przedwczoraj upuścił Pan

[emwoo]

Pani Koziorowska, no i znowu pięknie :) 

[Koziorowska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Och, dziękuję bardzo. :)

[emwoo]

@Koziorowska

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.