Anty-rama

[Gość]

mógłbym cię tu i teraz
w pokoju
na klucz zamkniętym
naruszyć
myślą i czynem

 

mógłbym rozerwać na strzępy

 

albo zamienić oczy
w dwie pustki
wymazać uśmiech
bezwzględnie odciąć od siebie
choć mógłbym

 

nadal nie umiem

 

i znowu
w ramach pamięci
pomiędzy bibelotami
zostawiam cię
całą i zdrową

 

by mnie dusiły te ramy

[Leszczym]

@error_erros mogę, ale nie muszę, a zatem tego nie czynię;) Coś w tym wierszu jest... Wszyscy wszędzie poniekąd tkwimy w ramach i nie wiem czy to dobrze, czy źle całkiem;)

[Gość]

@Leszczym Taka już chyba ludzka natura, że każdy musi w jakichś ramach tkwić ;>

[huzarc]

@error_erros Mogę i chcę, a boję się i wzdrygam, rozterki i zawahania, między popędem, ludzkim lękiem a rozumnym sumieniem. I tak sobie po obwodzie trójkąta spacerujemy. Pozdrawiam.

[Gość]

@huzarc I dopóki mamy w sobie emocje - tak raczej pozostanie.

Pozdrawiam również!

[M.A.R.G.O.T]

@error_erros ładny

[Antoine W]

@error_erros a to  Ja zaniedbałem, ominąłem? poprawiam się - dobre.

[tetu]

Podoba mi się konsekwencja prowadzonej myśli. Ładny liryk, jednak na własny użytek czytam bez ostatniego wersu. Pozdrawiam.