Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

(...) konsumuję

beta_b
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
beta_b

beta_b

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

Konsumuję słabość
odpycham się łokciami od podłogi
rękawy zwisają
nie pociąga dużych mały
ale małych duży tak
jaką moc ma ów przeciwnik
strach
co postradać może zmysły
obwisłe rękawy 
pytam jak się podnieść

fuck

9
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
jan_komułzykant

jan_komułzykant

Opublikowano
Opublikowano

Hmm, konsumpcja też sposób, nienowy bo od dekad ugruntowany i wpajany coraz intensywniej.

 

Może jednak dość długo ta konsumpcja potrwać, konkurencja nie śpi, a przeciwnik?

 

To tylko wielkie oczy – bywa, że wybałusza je nieraz z zaskoczenia.

 

Fakt, w rękawach (dużych) siła, ale i zależności. I to chytrusy, niechętnie coś podsypią.

 

Bywa, że lepiej zakasać własne i ‘F’ szybko zamienić w ‘L’.

 

Powodzenia, dla plki to przecież betka :)

1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Gość Radosław

Gość Radosław

Opublikowano
Opublikowano

Chętnie się podpiszę pod tym obrazem - życiem. Słabość przytulę, zadbam o współczucie i wyrozumiałość - dla innych, i do siebie.  

 

Wymowny to wiersz i jakże prawdziwy.  

 

Pozdrawiam ciepło w mróz 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Pan Ropuch

Pan Ropuch

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@beta_b Wybraziłem sobie kogoś w bluzie o za długich rękawach i spodniach o za długich nogawkach i do tego na podłodze z kafelkami, na którą ktoś wylał oliwę. I jak tu wstać?! :D :D :D

Codziennie ulegamy, boże daj tylko! przynajmniej jednej słabości ;) Dużo i dużo ostatnio nad tymi swoimi rozważam pozbierałem je do kupy i je jedna po drugiej polubiłem, w końcu to część mnie, więc i moje ego musi się z nimi dogadać.  

 

Pozdrawiam 

Pan Ropuch 

Edytowane przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)
1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Corleone 11
      Czas Ci w tę drogę

      Przez Corleone 11 · Opublikowano

      @Natuskaa    Azupełnie "(...) próba przygotowania rodzica (...)". Widzisz, "Czas Ci w tę drogę" napisałem ex post - już dowiedziawszy się o przejściu Taty.     Pozdrawiam Cię. 
    • Leszczym
      Ty i ja

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Nata_Kruk Ooo, dziękuję, bardzo wyszukany i dobry tekst. No ale poza mężczyzną i kobietą jest jeszcze coś takiego jak timing. A to dopiero jest ciężka historia :)
    • Sylwester_Lasota
      Dzień warszawskich powrotów

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Piękny i jednocześnie niezwykle smutny tekst. Mam na myśli również komentarz, który odbieram jako jego integralną część. Pozdrawiam        
    • Florian Konrad
      Flormaszyna

      Przez Florian Konrad · Opublikowano

      istne tornado myśli. chcę stworzyć grę wideo. będzie polegała na krojeniu uszu na czas, cięciu ich przy dźwiękach k-popu. uszu ludzkich i obcych, animalnych. zatytułuję ją "Łowcy chomąt". bo tak. albo "Anielica wątrobowa". ma być schludnie, a więc brzydko, z rozmachem i w jaskrawiźnie. ten tekst to mokropis, a ja na tę chwilę jestem skrybą szalonego władcy, garbię się z piórem nad wyprawioną wielbłądzią skórą. za ścianą, na sali balowej trwa taniec-obsypaniec, damy dworu krążą w parach, w kółeczku, w kółeczku, po czym przystają jedna przed drugą i kłaniają się w pas, wymieniają wszami zasiedlającymi peruki-kopce, wełniane termitiery. niedawno król zarządził zdobienie krwinek, zawezwał najświatlejszego naukowca z jedynym w okolicy mikroskopem, kazał odciągać sobie juchę, łapać każdy erytrocyt i leukocyt, stroić go mikropłatkami złota, maciupeńkimi guzikami z masy perłowej, i następnie wpuszczać z powrotem w żyły "ubogaconą" krew. w kuluarach przebąkuje się, że niechybnie rozkaże robić tak z nasieniem, inkrustować plemniki. w głowie wiruje mi rozkwiecona machina. chciałbym popełnić tekst miłosny, ale zamiast tego tworzy się historia amerykańskiego mściciela z liceum, który postanowił wziąć odwet na dziewczynie, która nie dość, że go rzuciła, to jeszcze dokonała aborcji, usunęła ich wspólne dziecko. zakrada się nasz high school avenger do prywatnego gabinetu ginekologicznego, grzebie w odpadach medycznych. znajduje. dwa dni później na szesnaste urodziny jego eks dostaje przesyłkę kurierską. torcik w prezencie od tajemniczego wielbiciela (spokojnie – nie zatruty). łatwo się domyślić, co zostało dodane do słodkiego truskawkowego kremu, co , nieco kanibalistycznie, zjada, niczego nieświadoma, sweet sixteen. historie w mojej wyobraźni szpetnieją, skóra, na której piszę, należy do średnio oswojonego smoka. choroba jasna – on żyje.
    • Florian Konrad
      Uszczknięcia

      Przez Florian Konrad · Opublikowano

      @aff A ja nie dość, ze nie mam netu w komórce, to jeszcze... w ogóle nie mam komórki i nigdy nie miałem.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...