?

[JAPA]

?

łapię czas garściami 
zachłannie
Jak  pocałunki
przed rozłąką
Wtulam się  w chwilę
ciepło  parzy przyjemnie
kojąco.
Bedę latał choć...
burza, wiatr, pioruny
Swiat bywa groźny
ponury.
Cieszę się ogromnie
niezłomnie
Żyję!!!
Z radością,  namiętnością
Sprawdzę
Dni miesiące lata
rozwiąże  zagadki
wszechświata!
Życie !!!
Codziennie nowe sekundy.
Łapię czas garściami
zachłannie
nawet we śnie
Nawet ...wannie.
zgłębię to co niezgłębione
I zgadnę po co One 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 26 Stycznia 2021 przez JAPA (wyświetl historię edycji)

[jan_komułzykant]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

?

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Emocjonalny, porywający wiersz :) W tym dobrym znaczeniu, bo - do życia. Brzmi dla mnie, jakby utrwalił moment przebudzenia swiadomości tego stanu oraz radosnego odczuwania jego niezwykłej wartości... Zastanawia mnie tylko ten znak zapytania w tytule: czyżby poddawał w wątpliwosć prawdziwośc tego odczucia..?

 

Pozdrawiam :)

[JAPA]

@duszka znak zapytania to.. taka zagrywka .. znaczy się..np.czy ty yez tak to czujesz ?  no właśnie taki mógłby być tytuł..skróciłem do ? 

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tak, znam ten stan :) Tylko może nie nazwałabym go zachłannym, a raczej uważnym, otwartym i radosnym... Pozdrawiam :)