Późno

[Lucjan Gabryjel]

Północ
godzina duchów
Już noc
królestwo strachu
Późno
królestwo ciszy

Tej, która piszczy w uszach
Ciemność głucha
Nie słychać już żarówki
Nie słyszysz tego szumu
Gdzieś odległe ciężarówki
I Ty sam w tym ciemnym domu

Sen jak na złość nie chce nadejść
Sen zbawienny niczym mesjasz
Koc już ciepła Ci nie daje
Dreszcze chodzą Ci po plecach
Wiatr za oknem ciągle świszczy
Świdrem wbija Ci się w głowę
Leżysz sam w tej ślepej ciszy
Obok siebie masz osobę

Jej miarowy oddech
Głęboki, spokojny, głośny
Wyznacza biegnący czas
Śpi bardzo spokojnie
Chwile ciągną się w nieskończoności
Zegar właśnie zabił raz...
Liczysz dwa... trzy........... tylko trzy
Chciałbyś spać jak ona śpi!

Leżysz cały spocony
Chociaż ciągle czujesz chłód
Mówią strach ma wielkie oczy
Ciemność za to w sercu lód
Ciemność strachem podszywana
Towarzyszem ich jest cisza
Będziesz leżeć tak do rana
Spójrz za okno... świta

[Anna_M.]

Brzmi jak tekst death metalowej kapeli :P
Podoba mi się.
Pozdrawiam.

[Włodzimierz Nabkowski]

jakaś kuriozalna mieszanina patosu, banału i dowcipu. nie umiem się ustosunkować.

[Michał Ziemiak]

Slayer???
Anty-Slayer???
Wiersz???
Niestety, do mnie nie dociera - przebrzmiały kontekst...
pozdrawiam!