Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

To bardzo ciemny wieczór. Pijmy jego zdrowie.
Niewiele jest wieczorów, gdy świat drzesz palcami.
Gdy kark łamiesz zapałkom... Szron zdrapujesz z powiek,
a szkło mielisz, mniesz w ustach - i tniesz je wargami.

Mrok smak ma gorzki, cierpki - lecz i ty go spijaj!
Z ciebie bierze początek, z twoich cyst i porów...
Z piżma, puchu, zapachu i aort wypływa,
z uśmiechów (ironicznych?) i gry. Czy pozorów?

Czego chcę? Chcę niewiele. Bądź jak ja nie umiem:
spal mnie - albo przeciwnie, bądź mi tylko chłodem.
Jak psa mnie od drzwi odgoń! Nawet pies zrozumie...
Lub kochaj mnie; lecz kurwa kochaj mnie jak człowiek!

* * *

Nie jestem sprawiedliwy. Powiadają ludzie,
że prawdy trzeba szukać w meandrach półtonów...
Ja nie wiem, co zimniejsze: czy dokoła - grudzień,
czy kroki twoje ścichłe na zaspach z betonu.

[XII 2004]

Wiersz przeniesiono do działu Poezja współczesna.

MODERATOR

Opublikowano

Cel, pal!
W dziesiątkę...

"Gdy kark łamiesz zapałkom... Szron zdrapujesz z powiek,
a szkło mielisz, mniesz w ustach - i tniesz je wargami.
(...)
Lub kochaj mnie; ale kurwa kochaj mnie jak człowiek!"

Ja tam się nie znam, ale wydaje mi się, że to powino być w dziale Z.
Pozdr.su

Opublikowano

Też się dołączam do radości z okazji zmiany lokalu :)

Cieszy mnie, że się podoba. Jak się okazuje, chwilowa depresja też się czasem opłaca : )
A ludziom czasem też trafia się ziarno. :)

Pozdrawiam i bardzo dziękuję wszystkim: komentatorkom i komentatorom.
Antek

Opublikowano

sugestywny w swym pięknie i sile przekazu

"Czego chcę? Chcę niewiele. Bądź jak ja nie umiem:
spal mnie - albo przeciwnie, bądź mi tylko chłodem.
Jak psa mnie od drzwi odgoń! Nawet pies zrozumie...
Lub kochaj mnie; ale kurwa kochaj mnie jak człowiek!"

tę część zabieram sobie na dłużej
pozdrawiam czarna

Opublikowano

No prosze Pana - jak mężczyzna pisze, od razu widać (i nie chodzi o słowo, chociaz podoba mi sie, że tak ładnie wpadło :) Zazdroszcze panu formy i sprawnego uzywania słów 9jak cholera zazdroszcze ;D

"Nie jestem sprawiedliwy. Powiadają ludzie,
że prawdy trzeba szukać w meandrach półtonów..."
- tak myśle, czy to tylko efekt chwili rozpaczy, czy prawda na zawsze?
Gratuluje i pozdrawiam.

Opublikowano

Dzięki za komentarze. Wiele czasu dziś nie mam, to odpiszę pokrótce: peel pewnie wolałby, co by to była chwilowa rozpacz - ale "meandry półtonów" mu co innego podpowiadają. To, czy ich posłucha to już jest sprawa otwarta :)

Wielka Ryba mi się nie śni. Przecież ona z lipca była. :)

Pozdrowienia serdeczne dla całej trójki komentatorów,
Antek

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Koncert skrzypcowy Roberta Schumanna w tle słychać. Odkryty Josepha Joachima, w D' Aranyi przechowywany, światu nieznany Sonata niewprawną ręką dziewczyny grana, temu chłopcu co walczył w Gallipoli i nad Sommą. Jakby przewidziała spalenie Reichstagu, Realpolitik w iście heglowskim stylu wcześniejszy też. Wielki Rzym, La belle époque, gdzie jest? Ikar co wyżej i wyżej ku Słońcu spadł, za dużo chciał. Coś tu jest, ta muzyka nigdy niczyja, nuci ją wiatr Znów umawia się na moście, z nim z lat młodości. Twarz jaśnieje w blasku świec, świat znów tak gra.   Ktoś do drzwi zapuka, zawoła. Jestem, patrz- to ja! *Dżumy i wojny zastają ludzi zawsze zaskoczonych". Zmiotą berlińską filharmonię, londyńską Queen's Hall, będą istnień pożogą. Muzyka Schumanna na łatwopalnym rękopisie zapisana przetrwała. W kamieniach i murach się schowała. Lew z Pireusu ją słyszy, ona wciąż trwa.                     - cdn-                                       
    • @Łukasz Wiesław Jasiński Panie Jasiński, dziękuję. Nie jestem aniołem i mam pazurki.
    • @Migrena To jeden z tych wierszy, po których trzeba na chwilę zamilknąć. Nie dlatego, że on onieśmiela patosem — ale dlatego, że dotyka czegoś bardzo kruchego i bolesnego w człowieku. W tej apokalipsie nie ma fanfar, nie ma dźwięku trąb anielskich. Jest tylko cisza, ta sama, od której wszystko się zaczęło. Cisza Boga, cisza człowieka, cisza po ostatnim słowie, które nigdy nie padło.
    • @Migrena  świetny wiersz. Tak jakby dwie części, ale to pozór, bo mają ścisłe powiązania. Pierwsza część nawiązuje do Ewangelii Jana  "Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata". To na Ostatniej Wieczerzy.  U Ciebie antonim słów  Boga, bardzo gorzkich i uprawnionych. Świat obecny ten nowoczesny postawiony  do góry nogami. Ciekawe czy Bóg nad tym ubolewa- pewnie tak.  Ludzie ludzi zabijają( wojny) dla ego?  I druga część- biblijny koniec świata- ten z Apokalipsy Jana mówi, że coś będzie. Twój wiersz mówi, że nic. Ciekawa jestem co powiedziałby Bóg, na to co ludzie wyczyniają. Może zostanie pustka po nim- wielu neguje Jego obecność. A Bóg zamknie dłonie jak dziecko, które nie chce już patrzeć na swój rysunek.
    • Aniołowie są wśród nas...   Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...