Pierdoleń

[Gość Franek K]

Siedział w biurze, pierdział w stołek,
Do pracy nie bardzo skory.
Zawsze w dobrym był humorze,
Opowiadał wciąż pierdoły.

Co miał zrobić, to marudził,
Jak robił, to od niechcenia.
Więc kierownik raz się wkurwil
- Dość mam tego pierdo lenia!

[Wątpiciel]

Hahahaha świetne! I jest gra słów - lubię :D

[bazyl_prost]

wkurzony jakiś ten wiersz

[joanna53]

sama bym się wkurzyła na miejscu kierownika,

pozdrawiam.

[Antoine W]

@Franek K Rozważ zmianę z "marudził" na "zmarudził" Fajny byłby jeszcze fajniejszy ;)

[Marek.zak1]

I znowu fajny z nowym słowem:). M

[Gość Franek K]

@Wątpiciel

 

Dzięki

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pozdrawiam. F.K.

@joanna53

 

Ja też .

 

Dzięki Joanno.

Pozdrawiam. F.K.

@Antoine W

 

Ale zmarudzil oznaczałoby, że przechlapal (w sensie czasowym). Mogłoby być, ale musiałbym pozmieniać, to co jest wcześniej. Pomyślę.

 

Dzięki  

@Marek.zak1

 

Dzięki Marku.

 

Trochę miałem do czynienia z takimi osobnikami (a może i sam czasem taki bywałem ).

Człowiek leniem jest z natury.

@dot.

 

W tym wypadku jest to jak najbardziej uzasadnione .

 

Dzięki Dot.

[Bogdan Brzozka]

Kiedyś napisałem taki żarcik - co to pierdolenie? To takie lenie, którym się nawet pierdzieć nie chce. A wierszyk super. Pozdrawiam!

[Gość Franek K]

@Bogdan Brzozka

 

Znaczy się, że mielim podobny koncept.

 

Dzięki Bodzio. Zdrówka

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.