Jeden błąd

[Leszczym]

Zastopowaliśmy drętwe wybaczanie

okolica się nadpsuła

natłoczeni informacją

zadrukowani sprzeciwem.

Świat nam poszedł na stronę.

W rozkroku fifty – fifty

szukamy szlabanów.

 

Kochamy się prosto

zapełnieni pleni informacją.

Snujemy pokraczne akacje

wybierając smakowite kąski.

 

Bratamy się nawzajem

do ujemnego czasu

pierwszego błędu lub zawodu

popełnionego niekardynalnie.

Niestali. A - cierpliwi.

Wówczas my pytamy -

Kto tu następny?

 

Za naszą dumną racją

nawet bezdusznie najgłupszą

stoi pięćdziesiąt książek

napisanych dziwnym ciągiem.

 

 

Znów usiadłem nad kartką:))

Edytowane 13 Grudnia 2020 przez Leszczym (wyświetl historię edycji)

[Leszczym]

@Leszczym Thx:)

[Antoine W]

@Leszczym jak to dobrze rozumiem, to bym zaproponował zmianę

"do pierwszego błędu lub zawodu

popełnionego niekardynalnie" (albo "ordynarnie") bo kardynalnie, dla mnie, jest za mocne (ale, ty piszesz, ty decydujesz;))

Edytowane 13 Grudnia 2020 przez Antoine W
dopisek (wyświetl historię edycji)

[Leszczym]

@Antoine W Chyba masz rację. Chodzi o kontekst. Trochę tutaj krytykuję brak stałości czy niestabilność, a rozstanie z powodu błahego, a nie gruntownego, powinienem zganić. Będzie niekardynalnie. Już zmieniam. Dzięki:)

[Antoine W]

@Leszczym dumny chodził będę, dni dwa i pół ;) (cieszę się że trochę pomogłem, bo po to warsztat, łatwiej będzie zrozumieć "tego wiersza" zwykłemu czytelnikowi, bo tu, to nie ma się co martwić o zrozumienie, sami mądrale ;))